WAT

W 1957 r. zgodnie z decyzją ministra obrony narodowej z 1956 r. w Wojskowej Akademii Technicznej przystąpiono do szkolenia specjalistów na kierunku geodezja wojskowa. Organizatorem i kierownikiem powstającej Katedry Geodezji i Topografii był płk Bronisław Dzikiewicz, który od 1953 r. był starszym wykładowcą na Fakultecie Wojsk Inżynieryjnych WAT. Pierwszą kadrę dydaktyczną stanowili: mjr Stanisław Pachuta, mjr Henryk Stasiewicz i ppłk Bohdan Bohonos, którzy przybyli do Akademii ze zlikwidowanej Oficerskiej Szkoły Topografów, oraz mjr Tadeusz Welker, por. Jerzy Butowtt i mjr Kazimierz Rykowski. Ponadto zatrudniono nauczyciele akademickich z Politechniki Warszawskiej, profesorów: Tadeusza Lazzariniego, Stefana Hausbrandta, Czesława Kamelę, Juliana Radeckiego, Mariana Brunona Piaseckegoi. Część zajęć prowadzili oficerowie Zarządu Topograficznego Szt. Gen. WP – ppłk Czesław Głazek, ppłk Juliusz Milewski, mjr Wiktor Grygorenko, mjr Andrzej Marcinkiewicz i mjr Władysław Turkowid.

Należy odnotować, że Zarząd Topograficzny od początku okazał wydatną pomoc, przekazując do dyspozycji WAT znaczną liczbę sprzętu pomiarowego; ponadto od roku 1966 słuchaczom specjalności geodezyjnej (a także innym specjalnościom) udostępniono do ćwiczeń letnich poligon doświadczalny w Komorowie.

Ze względu na braki kadrowe i sprzętowe część zajęć wymagających specjalistycznych przyrządów i wyposażenia odbywała się na Wydziale Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej, na okrętach hydrograficznych Marynarki Wojennej oraz w jednostkach Służby Topograficznej WP. Korzystano również z pomocy Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, która zabezpieczała zajęcia związane z geodezyjną obsługą budownictwa podziemnego i udostępniała słuchaczom poligon doświadczalny w kopalni soli w Wieliczce.



Katedra Geodezji i Topografii WAT funkcjonowała w latach 1957-1973; w tym okresie kierowali nią: płk prof. inż. Bronisław Dzikiewicz i płk doc. dr Stanisław Pachuta. Początkowo składała się z trzech zakładów: geodezyjnego, prowadzonego przez profesora Tadeusza Lazzariniego, topograficznego – przez płk. Bronisława Dzikiewicza, i fotogrametrycznego – przez ppłk. dr. Bohdana Bohonosa. Od 1973 do 1979 r. funkcjonowała ona pod nazwą Katedra Geodezji i Fotogrametrii z dwoma Zakładami Geodezji i Topografii oraz Fotogrametrii i Fotointerpretacji. W latach 1980-1983 w miejsce Katedry powołano Instytut Geodezji i Fotointerpretacji, a w latach 1984-1989 Instytut Geodezji i Meteorologii. Placówkami tymi kierował przez wiele lat płk prof. Stanisław Pachuta, którego wkład w przygotowanie kadr dla służby topograficznej był ogromny. W latach 1990-1992 Instytutem kierował płk doc. dr hab. inż. Stanisław Wójcik, a po nim ppłk dr inż. Andrzej Macioch.

Należy przypomnieć, że w latach 1958-1966 r. równolegle funkcjonowała w WAT Katedra Geodezji Wyższej i Astronomii Geodezyjnej, kierowana przez prof. Walentego Szpunara.
Szkolenie słuchaczy specjalności geodezja wojskowa rozpoczęło się jesienią 1957 r. według programu opracowanego dla studiów inżynierskich. Dopiero w 1960 r. dla zdolniejszych słuchaczy, którzy zamierzali kontynuować studia, opracowano program magisterski. Słuchacze pierwszego naboru (20 osób) byli absolwentami różnych szkół oficerskich. Podobny układ utrzymał się do 1960 r., z tym że w 1958 r. przeważali oficerowie służby topograficznej. Od 1962 r. na studia przyjmowano również podchorążych, w następnych latach stanowili oni główny trzon poszczególnych grup szkoleniowych.

Oprócz studiów magisterskich i inżynierskich w latach 1959-1962 zorganizowano dwuletni Kurs Fototopografii Wojskowej dla podchorążych, absolwentów techników geodezyjnych w zakresie wykonywania zdjęć topograficznych w skali 1:10 000, którego kierownikiem był ppłk Gawryś. Kurs ukończyło 96 podchorążych, a wśród nich byli: Wacław Krajewski, Stanisław Bryczek, Krzysztof Kapuściński, Jan Czura, Janusz Gąsior, Szymon Barna, Wiesław Derkacz; niektórzy już jako oficerowie zasilili powstające jednostki służby topograficznej, a pozostali cywilną służbę geodezyjną.

Od 1963 do 1969 r. nastąpiła przerwa w naborze słuchaczy. W tym okresie szkolenie kadr dla służby przejęła Oficerska Szkoła Artylerii (Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Rakietowych i Artylerii) w Toruniu.



Podczas tych pierwszych lat studia stacjonarne ukończyło 105 słuchaczy, w tym 47 uzyskało dyplomy magistrów, a 58 – inżynierów; z 18 absolwentów studiów zaocznych – 14 otrzymało tytuł magistra i 4 – inżyniera. Pierwszymi absolwentami WAT o specjalności geodezja wojskowa są między innymi: por. Stanisław Chadaj, por. Jerzy Miszalski. W następnych latach studia ukończyli: por. Robert Gałażyn, por. Bolesław Otachel, kpt. Jan Marchewka, por. Henryk Bednarek, kpt. Eugeniusz Pociecha, por. Leszek Beker, kpt. Henryk Meissner, kpt. Janusz Błaszczyk.

Po wznowieniu naboru w 1969 r. szkolenie słuchaczy odbywało się do 1974 r. według nowych programów, przemiennie na kursach inżynierskich i magisterskich. Od 1974 r. słuchacze są szkoleni według jednolitego programu – magisterskiego.

Kształcenie oficerów topografów w Wojskowej Akademii Technicznej im. Jarosława Dąbrowskiego