Urodził się 6 grudnia 1800 roku w Krzywiczach na Wileńszczyźnie. W 1816 roku rozpoczął studia na Uniwersytecie Wileńskim. Dwa lata później uzyskał tytuł magistra filozofii, a w 1821 ukończył studia z zakresu geodezji i astronomii. Jego wykładowcami byli m.in. astronom Jan Śniadecki i Antoni Szahin. W tym samym roku trafił do kwatermistrzostwa Głównego Sztabu Wojska Rosyjskiego do oddziału pułkownika Karla Tennera wykonującego pomiary triangulacyjne na terenie guberni wileńskiej. W latach 1822-31 Chodźko brał udział w obserwacjach astronomicznych związanych z wielkimi pomiarami stopnia prowadzonymi przez W. Struvego. Kolejne lata poświęcił pomiarom triangulacyjnym prowadzonym na terenie guberni grodzieńskiej, kurlandzkiej i mińskiej, a w 1836 roku prowadził pomiary topograficzne Mohylowa.

W 1839 roku został oddelegowany na Kaukaz i zamieszkał w Tiflisie (Tbilisi). Tam w latach 1847-53 był odpowiedzialny za założenie i pomiar sieci triangulacyjnej na obszarze tzw. Zakaukazia. Sieć liczyła 1380 punktów głównych. Pomiary pozwoliły m.in. na określenie różnicy poziomów mórz Kaspijskiego i Czarnego (25,051 m). Latem 1850 roku w czasie kampanii pomiarowej Chodźko wszedł z oddziałem pomiarowym na Ararat (5156 m). Prace prowadzone przez oddział Chodźki były niebezpieczne i pochłonęły wiele ofiar. Powodem były m.in.: cholera, odmrożenia, nieszczęśliwe wypadki w górskich rejonach i starcia z góralami kaukaskimi. W 1853 r. po wybuchu wojny krymskiej pomiędzy Rosją a Turcją Chodźko został naczelnikiem oddziału geodezyjnego zajmującego się pracami topograficznymi na terenie Turcji. Prowadził wtedy pomiary w celach rozpoznawczych w rejonie Aleksandropola, Erezumu i Karsu.

W 1859 roku powrócił na Kaukaz i został szefem kampanii triangulacyjnej na terenie Kaukazu Północnego. W 1862 roku awansował do rangi generała-porucznika, a po ukończeniu triangulacji (1865 r.) został naczelnikiem Oddziału Topograficznego Sztabu Głównego Armii Kaukaskiej. W roku 1864 opublikował "Zarys prac geodezyjnych na Kaukazie". Po przejściu w stan spoczynku (1866) udzielał się w kaukaskim oddziale Rosyjskiego Towarzystwa Geograficznego. W 1871 roku towarzystwo uhonorowało go złotym medalem za wybitne zasługi w dziedzinie geografii. Już po śmierci Chodźki ukazała się jego praca poświęcona geografii Kaukazu pt. "Obszczyj wzgljad na orografiju Kawkaza" (1884 r.). Zmarł po ciężkiej chorobie 5 marca 1881 r. w Tbilisi. Oprac. AB