Sekretarz i kartograf króla Stefana Batorego oraz hetmana Jana Zamoyskiego, autor wielu map.
Pochodził ze Śląska z rodu Strubitzów. Opracował przed kampanią połocką mapę Wielkiego Ks. Litewskiego i Moskiewskiego oraz Inflant w skali 1:300 000 obejmującą swoim zasięgiem cały teatr wojny z carem Iwanem Groźnym. W późniejszych latach przygotował jej dwie poprawione wersje. Mapa ta została wydana przez Marcina Kromera w „Polonia, sive de situ…” w 1589 r. w Kolonii; korzystał z niej również Gerard Merkator. Jest to jedyne opracowanie kartograficzne Strubicza zachowane do dziś w oryginale. Natomiast nie dotrwała do naszych czasów sporządzona przez niego generalna mapa Polski.

Zatrudniony na służbie królewskiej Strubicz, z urodzenia szlachcicem nie był. Został jednak nobilitowany w 1583 r. i otrzymał herb szlachecki Topór. Funkcję nadwornego kartografa pełnił również u księcia Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła, zwanego Sierotką. Z inicjatywy księcia opracował w latach 1585-99 mapę Wielkiego Księstwa Litewskiego „Magni Ducatus Lithuaniae...” w skali 1:1,3 mln. Rysunki wykonał Tomasz Makowski i mapa została wydana po raz pierwszy w Amsterdamie w 1613 roku. Jej egzemplarz znajduje się w Bibliotece Uniwersyteckiej KUL. Strubicz jest również autorem opisu Inflant.

Oprac. BS, czerwiec 2011 r.