[1651-1700] - 1700-1701

Niderlandzki architekt Tylman von Gameren wykonał na zlecenie Komisji Brukowej pomiary Warszawy.

[1651-1700] - 1698

Angielski astronom Edmund Halley (1656-1742) wykonuje pierwsze mapy deklinacji magnetycznej; prawdopodobnie były to pierwsze mapy konturowe.

[1651-1700] - 1697-1701

Powstała pierwsza rosyjska mapa Syberii, 23-arkuszowa "Certeznaja kniga Sibiri", wynik ekspedycji geograficznej przeprowadzonej za panowania cara Piotra I.

[1651-1700] - 1696

Marszałek Sebastien le Prestre de Vauban (1633-1707) wprowadza w armii francuskiej funkcje inżynierów-geografów, odpowiedzialnych za zabezpieczenie armii w dane geograficzne. Korpus geograficzny wykonywał mapy topograficzne, plany fortyfikacji itp.

[1651-1700] - 1695

Johannes van Keulen (1654-1715) wydaje w Amsterdamie wielki atlas morski "Zee-Atlas ofte Water-werelt", zawierający 160 map, w tym 12 obejmujących Bałtyk.

[1651-1700] - 1692

Jezuita Wojciech Tylkowski publikuje "Geometria practica curiosa in tres libros divisa" - podręcznik o podstawach miernictwa.

[1651-1700] - 1692

Wilhelm Gottfried Leibnitz (1646-1716), filozof i matematyk niemiecki, wprowadza pojęcie "współrzędna".

[1651-1700] - 1690

Jakub Bernoulli (1654-1705), szwajcarski matematyk, wprowadza współrzędne biegunowe, jako metodę opisywania położenia punktów w przestrzeni za pomocą kątów i odległości.

[1651-1700] - 1687

Angielski matematyk i fizyk Izaak Newton (1643-1727) wydaje swe najważniejsze dzieło "The Principia or Philosophiae naturalis principia mathematica", w którym przedstawia zasady dynamiki, grawitacji i mechaniki. Zasady te wyjaśniają kształt orbit komet, powstawanie przypływów i odpływów, precesję osi Ziemi i ruch Księżyca.

[1651-1700] - 1685

Polak Adam Adamandy Kochański (1631-1700), matematyk, podaje przybliżoną metodę określenia długości obwodu okręgu.

[1651-1700] - 1684

W Holandii założono pierwsze znane w Europie repery (punkty o znanej wysokości). W rzeczywistości były to wskaźniki określające poziom letniej wody w Amsterdamie, którymi burmistrz Johannes Hudde oznaczył wybrane kamienie na ośmiu miejskich śluzach. Dzisiejsze poziom odniesienia (NAP - Normaal Amsterdam Peil) usytuowany na wierzchu 22-metrowego pilara w Amstel znajduje się na wysokości 1,43 m ponad średnim poziomem wody w Amsterdamie. W 1885 r. cała sieć wysokościowa Holandii zastała odniesiona do tego punktu. W 1973 r. wiele krajów europejskich przyjęło NAP jako punkt odniesienia dla swych sieci wysokościowych.

[1651-1700] - 1683-1716

Francuski matematyk i geodeta - Philipe de la Hire (1640-1718) oraz jego rodak - Jacques Cassini (1677-1756), matematyk i astronom, prowadzą na terenie Francji pomiary długości stopnia łuku południka.

[1651-1700] - 1683-1686

Jezuita Stanisław Solski (1622-1701), matematyk i architekt, publikuje trzytomowe dzieło "Geometra Polski to iest nauka rysowania, podziału, przemieniania, y rozmierzania liniy, Angułów, Figury, Brył pełnych". Ten obszerny wykład był do końca XVIII w. wzorem dla innych opracowań o miernictwie. W 1688 r. w innym dziele "Praxis nova et expeditissima geometrice mensurandi distantias..." Solski zwięźle opisał zagadnienia związane z prowadzeniem pomiarów, w tym po raz pierwszy wykorzystanie aksonometrii.

[1651-1700] - 1683

Vincenzo Maria Coronelli (1650-1718), franciszkanin, kartograf, wykonał dla króla francuskiego Ludwika XIV globus o średnicy 3,9 m. Do XX w. był to największy globus przedstawiający Ziemię. Wśród prac wykonanych przez Coronellego na uwagę zasługuje 13-tomowy atlas Wenecji, zawierający ok. 400 map.

[1651-1700] - 1680

Dekret carski "Valovoie Mezhewaniie" nakazuje pomiar i stabilizację granic nieruchomości w Rosji; związane jest to z wprowadzeniem uporządkowaniem struktury agrarnej. Pomiary takie prowadzono do 1686 r.

[1651-1700] - 1680

Angielski fizyk i matematyk Izaak Newton (1643-1727) twierdzi, że Ziemia jest elipsoidą spłaszczoną na biegunach.

[1651-1700] - 1678

Christiaan Huygens (1629-95), holenderski fizyk i astronom, podaje zarys teorii falowej światła. Zasada Huygensa została w 1818 r. uzupełniona przez A.J. Fresnela, a teoretycznie uzasadniona dopiero w 1882 r. przez G.R. Kirchhoffa.

[1651-1700] - 1678

Jean Picard (1620-82), francuski astronom i geograf, duchowny zastosował w instrumencie geodezyjnym lunetę z krzyżem nitek.

[1651-1700] - 1676

Duński astronom Ole Christensen Romer (1644-1710) publikuje traktat, w którym podaje, że prędkość światła wynosi 230 000 km/s. Obliczenia przeprowadził na podstawie obserwacji księżyców Jowisza, wynik jest daleki od prawdziwej wielkości z uwagi na przybliżone wartości odległości (pomiędzy planetami), jakimi dysponował Romer.

[1651-1700] - 1675

Król angielski Karol II funduje obserwatorium astronomiczne w Greenwich.

[1651-1700] - 1674

Włoski matematyk i astronom Geminiano Montanari (1633-87) publikuje pracę "La Livella Diotrica", w której opisuje wykorzystanie do niwelacji libeli umieszczonej na lunecie.

[1651-1700] - 1673

Francuz Pierre Bullet, architekt królewski, przeprowadza pierwsze pomiary triangulacyjne w rejonie Paryża.

[1651-1700] - 1673

Wilhelm Gottfried Leibnitz (1646-1716), filozof i matematyk niemiecki, opracował kalkulator wykonujący mnożenie i dzielenie. Najważniejszym dokonaniem Leibnitza jest (niezależne od Newtona) stworzenie rachunku różniczkowego i całkowego.

[1651-1700] - 1672

Angielski fizyk i matematyk Izaak Newton (1643-1727) określa właściwości fizyczne światła i widma barwnego.

[1651-1700] - 1672

Gian Domenico Cassini (1625-1712), francuski astronom, geodeta i kartograf, dokonuje pomiarów Marsa oraz odległości Ziemi od Słońca, odkrywa cztery księżyce Saturna. W dziedzinie geodezji kontynuował m.in. pomiary długości południka paryskiego rozpoczęte przez Jeana Picarda.

[1651-1700] - 1669

Jean Picard (1620-82), francuski astronom i geograf, duchowny, wykonuje pomiar długości stopnia łuku południka pomiędzy Malvoisine i Amiens we Francji. Picard jako jeden z pierwszych zastosował naukowe metody przy tworzeniu map. Był autorem m.in. mapy okolic Paryża.

[1651-1700] - 1667

Anglik Richard Towneley (1629-1707) skonstruował mikrometr, urządzenie umożliwiające pomiar małych kątów podczas prowadzenia obserwacji astronomicznych przez teleskop.

[1651-1700] - 1666

Francuz Melchisedech Thevenot (1620-92) opisał działanie libeli; uważany jest za jej wynalazcę.

[1651-1700] - 1665

Ukazuje się dzieło "De lumine" Francesco Marii Grimaldiego (1618-63), włoskiego fizyka i astronoma, odkrywcy dyfrakcji światła, w którym opisuje on wyniki badań nad rozchodzeniem się, odbiciem i załamaniem światła. Grimaldi był także twórcą mapy powierzchni Księżyca.

[1651-1700] - 1665

Angielski fizyk i matematyk Izaak Newton (1643-1727) formułuje prawo powszechnego ciążenia i trzy zasady dynamiki.

[1651-1700] - 1664

Jan Peterson Hain, lekarz z Kieżmarku, pisze "Traktacik mały" - pierwszy podręcznik do pomiarów stolikowych wydany w języku polskim. Jest to przekład wybranych fragmentów "Geometrii praktycznej" Daniela Schwentera z 1627 r.

[1651-1700] - 1663

James Gregory (1638-75), szkocki fizyk i matematyk, opisuje teleskop zwierciadlany (reflektor) złożony z dwóch zwierciadeł wklęsłych, zwany teleskopem Gregory'ego. Zastosowanie tego wynalazku umożliwiło zredukowanie długości lunet.

[1651-1700] - 1663

Ukazała się mapa Królestwa Polskiego i Księstwa Litewskiego wykonana przez Mercatora (Gerharda Kremera).

[1651-1700] - 1662-1672

Holenderski kartograf Joan Blaeu (1596-1673) publikuje "Atlas Major" (Wielki atlas), w którym na ponad 600 mapach zaprezentowany został kartograficzny obraz ówczesnego świata. Atlas ukazał sie w kilku wersjach językowych (holenderska, łacińska, francuska, hiszpańska), w zależności od edycji w 9-12 tomach.

[1651-1700] - 1662

Pierre de Fermat (1601-65), matematyk francuski, formułuje zasadę optyczną, zw. zasadą Fermata, według której światło biegnie z punktu A do B po linii, dla której tzw. droga optyczna jest najkrótsza, z niej wyprowadzić można prawa odbicia i załamania promienia światła. Fermat wyprowadził równania linii prostej, paraboli, hiperboli i okręgu oraz określił ogólną metodę znajdowania ekstremów funkcji.

[1651-1700] - 1662

Anglik Samuel Morland (1625-95), matematyk i wynalazca, prezentuje królowi Edwardowi II mechaniczną maszynę liczącą, umożliwiającą dodawanie i odejmowanie.

[1651-1700] - 1660

Włoch Giambattista Riccioli (1598-1671), jezuita, astronom, kartograf, wykonuje pomiary triangulacyjne w okolicach Turynu.

[1651-1700] - 1660

Pojawiają się pierwsze zapiski mówiące o stosowaniu w Polsce stolika mierniczego.

[1651-1700] - 1659

Józef Naronowicz-Naroński (1610-78), inżynier wojskowy i kartograf, ukończył "Xięgi Nauk Mathematycznych" - trzytomowe dzieło, w którym opisał m.in. pomiary triangulacyjne, technikę prowadzenia pomiarów miast i terenów trudnodostępnych. W latach 1660-78 był nadwornym kartografem elektora brandenburskiego. Jako pierwszy wykonał na terenie Polski pomiary triangulacyjne; był autorem map ponad 40 powiatów na terenie Prus Książęcych.

[1651-1700] - 1657

Christiaan Huygens (1629-95), holenderski fizyk i astronom, konstruuje pierwszy zegar wahadłowy, który pozwala na dokładniejszy niż dotychczas pomiar czasu.

[1651-1700] - 1654

Kataster rustykalny - pierwszy spis gruntów w Czechach.

[1651-1700] - 1651

Niklaus Kauffman (1620-87), niemiecki matematyk, geograf i astronom, wydaje trzy dzieła z dziedziny trygomometrii i astronomii: "Trigonometria sphaericorum logarithmica", "Cosmographia" i "Astronomica sphaerica".