[1-1000] - 998

Muhamma Ibn Muhammad Abu Al-Wafa (940-98), arabski matematyk i astronom, znajduje rozwiązania równania czwartego stopnia. Al-Wafa uważany jest za wynalazcę kwadrantu ściennego wykorzystywanego do pomiaru deklinacji gwiazd. Autor dzieł z zakresu arytmetyki i geometrii. Wprowadza odpowiedniki dzisiejszych funkcji secans i cosecans oraz oblicza tablice sinusów.

[1-1000] - 995

Muhammad Ibn Ahmad Abul-Rayhan Al-Biruni (973-1048), arabski matematyk i astronom, konstruuje pierwszy globus i używa astrolabium do pomiaru szerokości rzeki, głębokości studni i wysokości minaretów. Al-Biruni jest autorem m.in. 1500-stronicowej encyklopedii o astronomii - "Al-Qanun Al-Masudi". Określa w niej m.in. ruch Słońca i koryguje niektóre twierdzenia Ptolemeusza. Wiedza matematyczna pozwalała mu na wyznaczenie z dowolnego miejsca kierunku i odległości do Mekki, świętego miejsca Islamu (w której to stronę muzułmanie muszą zwrócić się w czasie modłów).

[1-1000] - ok. 900

Abu Kamil Shuja (ok. 850-930) pisze traktat, w którym zajmuje się zastosowaniami algebry w rozwiązywaniu problemów geometrycznych. Z jego prac czerpać będzie w XII wieku Leonardo z Pisy (Fibonacci).

[1-1000] - 850

Kompas jest powszechnie wykorzystywanym instrumentem w nawigacji morskiej w Chinach.

[1-1000] - ok. 830

W obserwatorium w Bagdadzie arabski astronom Yabya bin Abi Mansiir prowadzi systematyczne obserwacje ciał niebieskich.

[1-1000] - ok. 830

Muhammad ibn Musa Al-Khwarizmi (ok.780-850) arabski matematyk i astronom na podstawie dzieła Ptolemeusza opracowuje mapę ówczesnego świata.

[1-1000] - 724

Nang-Hung-Sho dokonał pomiaru długości stopnia w Chinach (dynastia Tang).

[1-1000] - 600-636

Biskup Isydor z Sewilli (560-636) pisze "Etymologiarum sive Originum libri XX" 20-tomową encyklopedię świata średniowiecznego. Prezentuje w niej m.in. zagadnienia z zakresu prawa, medycyny rolnictwa, religii logiki. Dwie księgi dotyczą geografii i świata. Świat dzieli on na trzy części: Europę, Azję i Afrykę; jedna z map w schematyczny i charakterystyczny sposób ukazująca ten podział przetrwała w publikacjach do XVII wieku. W wydaniu z 1472 r. mapa Isydora była pierwszą wydrukowaną mapą w Europie.

[1-1000] - 628

Brahmagupta (ok. 598-670), hinduski matematyk i astronom, w dziele pt. "Brahmasphutasiddhanta" (Otwarcie wszechświata) definiuje liczbę "0", liczby dodatnie i ujemne. Brahmagupta podał algorytmy na obliczenie pierwiastka kwadratowego i rozwiązanie równania kwadratowego.

[1-1000] - VI w.

Matematycy cywilizacji Majów stosują pozycyjny system liczbowy i używają zera.

[1-1000] - ok. 570

Powstała mapa z Madaby - mapa w postaci mozaiki, jaką została wyłożona posadzka w kościele w Madabie (teren dzisiejszej Jordanii).

[1-1000] - 499

Aryabhata I (476-550), hinduski matematyk, ukończył traktat "Aryabhatiya", w którym podał kilkadziesiąt reguł matematycznych z zakresu arytmetyki, algebry, trygonometrii. Określił wartość liczby pi (3,1416) oraz obwód Ziemi (24 835 mil). Do zapisu liczb używał systemu dziesiętnego.

[1-1000] - III-IV w.

Powstała Tabula Peutingeriana, mapa sieci drogowej imperium rzymskiego, na której znalazły się nazwy 3500 tys. miejscowości i odległości między nimi. Mapa miała wymiary 6,82x0,34 m, a nazwę wzięła od Konrada Putingera (1465-1547) kronikarza z Salzburga, który stał się posiadaczem jednego z 12 arkuszy kopii wykonanej w 1265 r. przez mnicha z Kalmaru (Colmar) w Alzacji.

[1-1000] - ok. 270

Chińczycy wynaleźli kompas.

[1-1000] - 263

Chiński matematyk Liu Hui (ok. 220-80) określa wartość liczby pi (3,14159) korzystając w obliczeniach z regularnego wielokąta wpisanego w okrąg, podaje także metodę obliczenia wysokości i odległości do jakiegoś obiektu bez możliwości jego bezpośredniego pomiaru.

[1-1000] - ok. 130

Ptolemeusz Klaudiusz (ok. 85-165) korzystając z własnych obserwacji i archiwów biblioteki aleksandryjskiej opracował teorię geocentryczną, w której opisał ruch Słońca, Księżyca i planet. Zgodnie z nią planety poruszają się wokół Ziemi. Pogląd głoszony przez Ptolemeusza będzie obowiązywał w astronomii aż do czasów Mikołaja Kopernika. W dziele pt. "Nauka geograficzna" zamieścił mapę świata ukazującą rejon Morza Śródziemnego oraz jego podział na trzy kontynenty: Europę, Azję i Afrykę.

[1-1000] - 121

W literaturze chińskiej pojawiają się pierwsze wzmianki o zjawisku magnetyzmu.

[1-1000] - 110

Menelaos z Aleksandrii, grecki astronom, matematyk i fizyk, w traktacie "Sphaerica" zajmuje się trygonometrią sferyczną i jej zastosowaniami w astronomii.

[1-1000] - ok. 105

Chińczyk Tsai Lun (62-121) wynajduje składniki do produkcji masy papierowej.

[1-1000] - ok. 60

Grecki mechanik, matematyk i wynalazca Heron z Aleksandrii (ok. 10-70) w dziele "Dioptrica" zajmuje się instrumentami mierniczymi i pomiarami odległości. Jego dzieło "Metrica" zawiera wzory na obliczanie pól i objętości, w tym znany wzór na pole powierzchni trójkąta wraz z dowodem oraz wytyczenie kierunku prostej przechodzącej przez dwa niedostępne punkty. Zbudował przyrząd (dioptria Herona), który umożliwiał pomiar kątów i proste prace niwelacyjne.