REKLAMA

Najnowsze wydarzenia z dziedziny geodezji, nawigacji satelitarnej, GIS, katastru, teledetekcji, kartografii. Nowości rynkowe, technologiczne, prawne, wydawnicze. Konferencje, targi, administracja.

REKLAMA

blog

REKLAMA

»» Geowiedza » Geoludzie »

Geoludzie

Wacław Sztompke (1906-1974)

Urodził się 1 września 1906 roku w Warszawie. W 1931 r. ukończył Wydział Geodezyjny Politechniki Warszawskiej i rozpoczął pracę w Wydziale Aerofotogrametrycznym "Fotolot" Polskich Linii Lotniczych LOT. Wkrótce został zastępcą kierownika "Fotolotu" (prof. Mariana B. Piaseckiego). W roku 1938 na Kongresie Fotogrametrycznym w Rzymie zorganizował polskie stoisko, za które nasz kraj uzyskał brązowy medal. W czasie wojny pracował w Biurze Pomiarów Zarządu m.st. Warszawy. Po wyzwoleniu stolicy reaktywował Dział Aerofotogrametryczny w LOT i kierował nim do 1948 r. Dzięki jego staraniom sprowadzono do Polski 5 francuskich samolotów typu Siebel oraz kamery, filmy i sprzęt do wykonywania i obróbki zdjęć lotniczych. W 1948 roku Dział Aerofotogrametryczny został przejęty przez specjalistyczną jednostkę wojskową, w której Sztompke pracował jako cywilny kierownik do roku 1955. We wrześniu tego roku na wniosek rektora Politechniki Warszawskiej został przeniesiony na stanowisko profesora nadzwyczajnego w Katedrze Fotogrametrii na Wydziale Geodezji i Kartografii. Prowadził tam wykłady i ćwiczenia z przedmiotu "zdjęcia lotnicze" oraz wykłady z "fotogrametrii ogólnej". W latach 1958-60 był prodziekanem ds. nauki. W roku 1970 został docentem i na tym stanowisku pracował do ostatnich dni swego życia. W latach 1956-73 był także konsultantem naukowym i doradcą technicznym w Państwowym Przedsiębiorstwie Fotogrametrii w Warszawie. Wacław Sztompke działał aktywnie na niwie społecznej. W 1939 roku współorganizował I Kongres Inżynierów Mierniczych w Warszawie, a w 1946 brał czynny udział w I Kongresie Techników Polskich w Katowicach. Przez całe życie był związany ze Stowarzyszeniem Geodetów Polskich - dwukrotnie był członkiem Zarządu Głównego, od 1949 r. przewodniczył Komisji Słownictwa Geodezyjnego, a od 1956 - Komisji Współpracy z Zagranicą. Z chwilą reaktywowania Polskiego Towarzystwa Fotogrametrycznego został zastępcą przewodniczącego, a od roku 1970 - przewodniczącym PTF. Był organizatorem wielu konferencji naukowo-technicznych, sympozjów, kursów i seminariów. Doskonała znajomość kilku języków obcych i łatwość nawiązywania kontaktów umożliwiła mu prowadzenie ożywionej współpracy z zagranicą. Brał udział w pracach Międzynarodowej Federacji Geodetów (FIG) i Międzynarodowego Towarzystwa Fotogrametrycznego (MTF). Od roku 1956 jako stały delegat SGP uczestniczył w kolejnych kongresach i posiedzeniach Komitetu Permanentnego FIG. Był jednym z nielicznych Polaków, którzy brali udział w pierwszych powojennych spotkaniach MTF, poczynając od kongresu w Hadze w roku 1948. Dzięki jego aktywności, na kongresie w Lizbonie (1964 r.) prowadzenie Komisji VI MTF zajmującej się szkoleniem, terminologią i bibliografią powierzono Polsce (Wacław Sztompke był jej przewodniczącym). W 1966 r. Polskie Towarzystwo Fotogrametryczne zorganizowało w Warszawie Międzynarodowe Sympozjum Komisji VI z udziałem wybitnych fotogrametrów z różnych stron świata. Na kongresie MTF w Ottawie w roku 1972 po raz kolejny Polska objęła kierownictwo Komisji VI, na czele której stał Wacław Sztompke. Dla wielu osób z zagranicy jego nazwisko było symbolem polskiej fotogrametrii. Był autorem wielu publikacji z zakresu fotogrametrii i pomysłodawcą kilku oryginalnych metod jej wykorzystania w pomiarach inżynieryjnych (m.in. badanie zwisu lin transmisyjnych). Szczególnie podkreślić należy jego działalność na polu wydawniczym, zwłaszcza w okresie, gdy na rynku nie było polskich książek z zakresu fotogrametrii. Przetłumaczył z niemieckiego podręcznik "Fotogrametria" prof. Maksa Zellera (wyd. PWT, 1950 r.), a z rosyjskiego "Aerofototopografię" Kudriawcewa (Wyd. MON, 1955 r.). Opracował też polską wersję "Opisu instrumentów geodezyjnych Wilda" (1952 r.). Był m.in. współautorem pięciojęzycznego "Słownika geodezyjnego" (PPWK, 1954 r. i uzupełnionego wersją hiszpańską w 1961 r.) oraz autorem odpowiedników polskich do siedmiojęzycznego "Słownika fotogrametrycznego" opracowanego przez MTF (tom polski wydawnictwo "Argus", Amsterdam, 1961 r.) oraz do trójjęzycznego "Słownika technicznego". Zmarł 1 września 1974 roku. Oprac. prof. Adam Linsenbarth

REKLAMA

kalendarium imprez

filmy

Otwieranie modeli 3D GUGiK w QGIS

więcej filmów ...

czy wiesz, że...

REKLAMA

O nas

Geoforum.pl jest portalem internetowym i obszernym kompendium wiedzy na tematy związane z geodezją, kartografią, katastrem, GIS-em, fotogrametrią i teledetekcją, nawigacją satelitarną itp.

Historia

Portal Geoforum.pl został uruchomiony przez redakcję miesięcznika GEODETA w 2005 r. i był prowadzony do 2023 r. przez Geodeta Sp. z o.o.

Od 2 maja 2023 roku serwis prowadzony jest przez Geo-System Sp. z o.o.

Reklama

Zapraszamy do kontaktu na adres
redakcji:

Kontakt

Redaktor prowadzący:
Damian Czekaj
Sekretarz redakcji:
Oliwia Horbaczewska
prześlij newsa