Urodził się 6 października 1904 roku w Stanisławowie koło Mińska Mazowieckiego. Absolwent Gimnazjum im. W. Górskiego w Warszawie. W roku 1923 rozpoczął studia na Wydziale Geodezji Politechniki Warszawskiej. Po ich ukończeniu (1927 r.) rozpoczął karierę naukową. Został asystentem najpierw w Katedrze Geometrii Wykreślnej na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej, a następnie w Katedrze Geodezji Wyższej. Wykładał wówczas kartografię matematyczną i praktyczną. Od 1929 roku poświęcił się fotogrametrii - wówczas nowej dziedzinie nauki. Dzięki stypendium z Funduszu Kultury Narodowej odbył staże naukowe u prof. Reinharda Hugershoffa (w zakładach Aerotopograph w Dreźnie) i na Politechnice w Pradze. W 1930 roku Piasecki wydał pierwszy podręcznik fotogrametrii w języku polskim pt. „Współczesne metody i przyrządy fotogrametryczne”. W tym samym roku zorganizował w przedsiębiorstwie Polskie Linie Lotnicze LOT Wydział Aerofotogrametryczny o nazwie FOTOLOT, który ciągle rozwijał (w 1939 r. liczył ponad 100 pracowników i 5 samolotów). Po wybuchu II wojny światowej został ewakuowany wraz z PLL LOT do Rumunii, potem przedostał się do Francji. Został tam skierowany do pracy we Francuskim Wojskowym Instytucie Geograficznym i zajmował się m.in. opracowywaniem zdjęć lotniczych. Po wkroczeniu do Paryża Niemców został członkiem francuskiego ruchu oporu, równolegle pracował także w Polskim Czerwonym Krzyżu. Do Polski powrócił w 1946 roku i rozpoczął pracę jako adiunkt w Katedrze Geodezji Wyższej Politechniki Warszawskiej. Z chwilą uruchomienia w 1949 roku Katedry Fotogrametrii przeniósł się do niej i został adiunktem. W tym samym roku zaczął wykładać fotogrametrię w Państwowym Liceum Mierniczym w Warszawie. W latach 1960-75 był kierownikiem Katedrą Fotogrametrii. W okresie 1952-54 był doradcą Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii. W latach 1954-55 był prodziekanem Wydziału Geodezji i Kartografii. Tytuł doktora habilitowanego Marian B. Piasecki uzyskał w 1952 roku, tytuł profesora nadzwyczajnego trzy lata później, a zwyczajnego w 1966 roku. Opublikował wiele artykułów, skryptów i książek. Był m.in. autorem podręczników akademickich „Fotogrametria płaska” (1952 r.), „Fotogrametria lotnicza i naziemna” (1958 r.) oraz „Fotogrametrii” (1953 r.) i „Fototopografii” dla uczniów liceum mierniczego. Marian B. Piasecki był jednym ze współzałożycieli założonego w 1930 roku Polskiego Towarzystwa Fotogrametrycznego i do wybuchu II wojny światowej sekretarzem zarządu towarzystwa. W 1932 r. został także redaktorem „Przeglądu Fotogrametrycznego” „ organu towarzystwa. W 1957 roku Piasecki był także jednym z inicjatorów reaktywowania tego towarzystwa. Był jego przewodniczącym. Od roku 1964 był również członkiem komitetu redakcyjnego dwumiesięcznika „Photogrammetria” organu Międzynarodowego Towarzystwa Fotogrametrycznego (MTF). Brał aktywny udział w wielu kongresach organizowanych przez MTF i reprezentował Polskę w posiedzeniach Zgromadzenia Generalnego. Zmarł 5 grudnia 1980 roku. Oprac. JP