Urodził się 9 grudnia 1592 r. w Rogalinie (Wielkopolska) w rodzinie szlacheckiej. Uczęszczał do szkoły ariańskiej w Śmiglu (1604), a następnie uczył się w akademii w Rakowie (1609-10). W latach 1616-17 studiował na uniwersytecie we Frankfurcie nad Odrą. W 1619 r. wstąpił na służbę do księcia Krzysztofa Radziwiłła. Uczestniczył w jego wyprawie na Inflanty (1621-22). Po powrocie, w kwietniu 1623 roku Arciszewski dokonał zabójstwa niejakiego Jacka Kaspra Brzeźnickiego (palestranta, za doprowadzenie przez niego dóbr Arciszewskich do ruiny), po czym uciekł na dwór Radziwiłła. Został skazany na infamię i wygnanie. W 1623 roku wyjechał do Hagi, gdzie studiował inżynierię wojskową i artylerię oraz nawigację (w Leidzie). Na studia łożył Radziwiłl, w zamian Arciszewski pełnił rolę jego informatora. W 1625 roku zawarł układ z rodziną Brzeźnickiego (przyjechał wtedy na krótko na Litwę). Następnie wyruszył do Francji, tam służył w wojskach kardynała Richelieu (walczących z protestantami). Od 1929 roku, po wstąpieniu do Kompanii Indii Zachodnich, Arciszewski był przez długi czas żołnierzem na służbie holenderskiej.

Trzykrotnie brał udział w wyprawach do Brazylii (1630-33, 1634-37, 1639) zaczynając od rangi kapitana. Walczył z Hiszpanami i Portugalczykami. Był zastępcą dowódcy wojsk holenderskich (1633). W 1638 roku został generałem armii holenderskiej i admirałem floty brazylijskiej. W czasie licznych ekspedycji prowadził prace kartograficzne oraz zajmował się spisywaniem zwyczajów i wierzeń Indian. W 1643 roku w czasie pobytu w Amsterdamie napisał traktat medyczny na temat leczenia podagry. W 1646 roku przyjął propozycję króla Władysława IV i powrócił do kraju. Został mianowany generałem artylerii konnej i zarządcą arsenałów (w nagrodę otrzymał od króla ziemię Bytowską i Lęborską). Uczestniczył w walkach z Kozakami i Tatarami. W latach 1647-48 prowadził m.in. budowę mostów na Wybrzeżu. W 1648 roku dowodził obroną Lwowa podczas powstania kozaków Chmielnickiego. W 1650 roku w wyniku konfliktu z Jerzym Ossolińskim złożył dymisję z zajmowanych funkcji i poświęcił się życiu rodzinnemu. Był niezwykle barwną postacią, przede wszystkim utalentowanym żołnierzem i organizatorem. Zmarł 7 kwietnia 1656 roku w Brazylii.

Oprac. JP