Stanisław Białousz urodził się 12 listopada 1938 r. w Budach Starych. Po studiach na WGiK PW rozpoczął tam w 1961 r. pracę. Odbył studia uzupełniające z planowania przestrzennego na PW (1961-1963) oraz z teledetekcji i kartografii gleb we Francji (1971-1972). W 1970 r. uzyskał stopień doktora nauk technicznych za pracę z zakresu klasyfikacji i kartografii gleb, w 1978 r. stopień doktora habilitowanego za pracę nt. zastosowań teledetekcji do wykonywania map stosunków wodnych w glebie, a w 1993 r. tytuł naukowy profesora.

Pracował w PEGiK GEOKART (1984-1990), a także jako wolontariusz ONZ przy projektach z zakresu teledetekcji i GIS. Był dwukrotnie dziekanem WGiK (w latach 1990-96), wicedyrektorem Instytutu Geodezji Gospodarczej oraz Instytutu Fotogrametrii i Kartografii, a także kierownikiem Zakładu Fotogrametrii (1993-2002) oraz Zespołu Dydaktycznego Teledetekcji i Systemów Informacji Przestrzennej (2002-10). W 2016 r. został członkiem tytularnym Francuskiej Akademii Rolniczej.

Wyniki swoich badań przedstawił jako autor i współautor w ponad 350 raportach i publikacjach, wśród których jest 20 monografii i podręczników (m.in. „Podstawy gleboznawstwa z elementami kartografii i ochrony gleb”, „System baz danych przestrzennych dla woj. mazowieckiego”, dwie mapy do „Atlasu Rzeczypospolitej”, obszerny artykuł na temat zastosowania teledetekcji i GIS do modelowania i delimitacji zagrożeń pokrywy glebowej w Encyklopedii Springera).

Za działalność naukową był wyróżniony m.in. nagrodami Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Wydziału Nauk Rolnych i Leśnych PAN oraz Sekretarza Naukowego PAN.

Wywiad z prof. Stanisławem Białouszem oraz jego obszerny życiorys można znaleźć w jubileuszowej publikacji pt. „Poczet Profesorów”.

Zmarł 30 października 2024 r. w wieku 85 lat.

Autor zdjęcia: Stanisław Nazalewicz