Osiadły w Warszawie niemiecki przedsiębiorca. W 1852 roku uruchomił firmę „Specjalna Fabryka Instrumentów Geodezyjnych i Rysunkowych G. Gerlach" na bazie warsztatu założonego w 1816 r. przez mechanika Józefa Migdalskiego. Jednym z pierwszych zleceń było wielkie zamówienie rządu rosyjskiego na trasowanie kolei transsyberyjskiej. W okresie międzywojennym fabryka produkowała m.in. trzy typy teodolitów, dwa rodzaje niwelatorów, kierownice i astrolabia. Główna siedziba przedsiębiorstwa znajdowała się w Warszawie przy ulicy Tamka. W 1915 r. załogę i część maszyn władze rosyjskie wywiozły z Warszawy. W tym samym roku umarł także Gustaw Gerlach. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości fabrykę odtworzył syn założyciela Emil Gerlach. Przedsiębiorstwo poszerzyło ofertę m.in. o wiatromierze oraz lotnicze przyrządy pokładowe. Stało się również wyłącznym dystrybutorem produktów takich firm jak Waterman, Otto Hennel, A. Ott, Kuhlmann, Hildebrandt, Coradi-Zurich. Inż. Emil Voellnagel, współwłaściciel firmy, był wynalazcą pionierskiego urządzenia do odczytywania obu noniuszy teodolitu za pomocą jednej lupy.
Po wybuchu II wojny światowej fabrykę przejęli Niemcy. Majątek firmy został doszczętnie zniszczony w czasie powstania warszawskiego. Próby jej reaktywacji po wojnie nie doszły do skutku. Produkcją części wyrobów gerlachowskich zajęła się Spółdzielnia Pracy „Skala".
Wyroby firmy Gerlacha można obejrzeć w warszawskim Muzeum Techniki.

Oprac. Barbara Stefańska, styczeń 2011 r.