Ukazuje się mapa Polski Bernarda Wapowskiego (1470-1535), sekretarza króla Zygmunta I Starego, wydrukowana przez krakowskiego drukarza Ungera. Dzieło składało się z dwóch arkuszy: "południowego" - "Tabula Sarmatiae" z Europą od Torunia po Konstantynopol oraz "północnego" - "Mappa Regni Poloniae ac M.Duc. Lituanae" od Szwecji po północną Polskę. Mapa służyła wielu późniejszym kartografom (Sebastian Münster, Mercator czy Kasper Vopelius) jako źródło informacji do tworzenia ich własnych opracowań. Mapa miała naniesioną siatkę geograficzną, wiele pokazanych na niej miejscowości było dokładnie zlokalizowanych dzięki wykorzystaniu przez Wapowskiego pomiarów astronomicznych M. Kopernika i innych astronomów. Wapowski był także autorem dzieła pt. "Dzieje Korony Polskiej i Wielkiego Księstwa Litewskiego od roku 1380 do 1535".