Misja Copernicus Sentinel-1 została zaprojektowana jako konstelacja dwóch satelitów, oddalonych od siebie na orbicie o 180°. Dzięki temu możliwe jest pozyskanie zobrazowań dla całego globu w ciągu sześciu dni. Każdy z satelitów wyposażony jest w zaawansowany instrument radarowy, który pozwala na obserwację powierzchni Ziemi niezależnie od pory dnia i warunków pogodowych.
Dane pozyskiwane w ramach misji Sentinel-1 mają szerokie zastosowanie, m.in. w:
• monitorowaniu zasięgu lodu arktycznego i lodu morskiego;
• monitorowaniu środowiska morskiego, w tym wycieków ropy;
• wykrywaniu statków w celu zapewnienia bezpieczeństwa morskiego;
• monitorowaniu powierzchni lądu, lasów, wód i gleby;
• wspieraniu pomocy humanitarnej i zarządzania w sytuacjach kryzysowych.
Sentinel-1C – jako trzeci w misji – jest następcą jednostki 1B, która po awarii w 2021 r. przedwcześnie zakończyła pracę. Oprócz instrumentu radarowego wyposażony jest w opracowany przez Międzynarodową Organizację Morską nowy system automatycznej identyfikacji. Umożliwi to nie tylko kontynuowanie dotychczasowych obserwacji, ale też ułatwi monitorowanie ruchu morskiego, wykrywanie nielegalnych statków oraz zapobieganie kolizjom na morzu.
Co równie ważne, po 2-letniej przerwie do pracy wróciła rakieta Vega-C, która podczas swojego drugiego lotu (w grudniu 2022 r.) uległa awarii i od tej pory była wyłączona z użytku. Udane wystrzelenie stanowi krok w stronę uniezależnienia się od technologii spoza kontynentu podczas wynoszenia obiektów w przestrzeń kosmiczną.