|
Nazwa: SDCM (System of Differential Correction and Monitoring)
Kraj rozwijający system: Rosja
Aktualna liczba satelitów: 3 (stan na 7 kwietnia 2015 r.)
Docelowa liczba satelitów: 3 (Łucz-5A – 167°W, Łucz-5B – 95°E, Łucz-5W – 16°W)
Typ orbity: geostacjonarna
Planowane ogłoszenie operacyjności: brak danych
Historia
Pomysł własnego systemu SBAS pojawił się po reaktywacji programu GLONASS, gdy prezydentem Federacji Rosyjskiej został Władimir Putin. Rozwiązanie to ma być pomostem między istniejącymi lub projektowanymi rozwiązaniami – europejskim EGNOS, japońskim MSAS i QZSS oraz indyjskim GAGAN – okalającymi Rosję. SDCM składa się z trzech satelitów geostacjonarnych, które transmitują poprawki nie tylko dla systemu GPS, ale również – co wyjątkowe – dla GLONASS-a. Korekty są obliczane na podstawie danych z ponad 20 stacji referencyjnych. Pierwszą z nich otwarto w 2007 roku. W połowie 2010 roku było ich już 14 (w tym jedna w obwodzie Kaliningradzkim). Docelowo ma być ich 47 w Rosji i 8 zagranicą. SDCM ma zwiększać dokładność pozycjonowania do 1-1,5 m w poziomie i 2-3 metrów w pionie.
Pierwotnie planowano, że system powinien ruszyć do 2018 roku. Wprowadzenie w 2014 r. sankcji gospodarczych na Rosję sprawiło jednak, że budowa SDCM mocno się opóźniła.
Przewidywany zasięg systemu SDCM (Źródło: Roskosmos)
Opracowanie Jerzy Królikowski, 2010 (aktualizacja: 2023 r.)
| 
