|
 Nazwa: WAAS (Wide Area Augmentation System)
Kraj rozwijający system: Stany Zjednoczone
Aktualna liczba satelitów: 3 (Anik F1R – 107,3°W, Inmarsat – 98°W, Galaxy-15 – 133,1°W)
Docelowa liczba satelitów: 3
Typ orbity: geostacjonarna
Ogłoszenie operacyjności: 2003 r.
Historia
WAAS to najstarszy system SBAS na świecie. Prace nad nim rozpoczęto już w 1995 roku, a pierwszy sygnał wyemitowano cztery lata później. System był projektowany przede wszystkim z myślą o lotnictwie. Za zgodą amerykańskiej Federalnej Agencji Lotnictwa (FAA) piloci mogą korzystać z tego rozwiązania od 2003 roku. Ze względu na rozmieszczenie monitorujących stacji naziemnych system był początkowo użytkowany wyłącznie na obszarze Stanów Zjednoczonych. Sytuacja zmieniła się pod koniec 2008 roku, gdy kilka stacji otwarto także w Kanadzie i Meksyku. Obecnie funkcjonuje ich 50.
W połowie kwietnia 2010 roku wskutek awarii segment kosmiczny WAAS został pozbawiony jednego z trzech satelitów (Galaxy 15). Dla użytkowników systemu oznaczało to, że nawet przez kilkanaście miesięcy poprawki SBAS nie będą dostępne na obszarze północno-zachodniej Alaski. Po 9 miesiącach swobodnego dryfu, udało się odzyskać kontrolę nad aparatem, a w kwietniu 2011 roku powrócił on na swoją docelową orbitę.
Opracowanie Jerzy Królikowski, 2011
| 
