Satelita znalazł się w kosmosie 27 września ubiegłego roku, a pierwsze zdjęcia przesłał już pod koniec października. Od tego czasu prowadzono intensywne testy aparatu oraz kalibrację jego instrumentów. Jak zapewniają przedstawiciele Służby Geologicznej USA (USGS), prace te przebiegły pomyślnie, dzięki czemu dane dostarczane przez Landsata 9 oferują zakładaną jakość, są ponadto spójne ze zobrazowaniami pozyskiwanymi przez swojego starszego brata – pracującego od 2013 roku Landsata 8.
„Dziewiątka” wyposażona jest w sensory Operational Land Imager 2 (OLI-2) oraz Infrared Sensor 2 (TIRS-2). Pod wieloma względami oferują one te same możliwości co zamontowane w „ósemce” OLI i TIRS. Obrazują zatem Ziemię w 11 kanałach spektralnych w rozdzielczości od 15 do 100 metrów wzdłuż pasa o szerokości 185 kilometrów.
Różnica tkwi natomiast w rozdzielczości radiometrycznej OLI-2, która wzrosła z 12 do 14 bitów. W praktyce oznacza to możliwość wykrywania bardziej subtelnych różnic w obrazie powierzchni naszej planety, szczególnie dla ciemnych obszarów, np. zbiorników wodnych czy gęstych lasów. Dzięki temu dla każdej długości fali rejestrowane jest są aż 16 384 odcienie, podczas gdy dla Landsata 8 liczba ta wynosi 4096, a dla „siódemki” – tylko 256. Z kolei sensor TIRS-2 powinien umożliwiać lepszą korekcję atmosferyczną oraz dokładniejsze pomiary temperatury powierzchniowej.
Od 31 października ubiegłego roku Landsat 9 zdążył pozyskać już 57 tys. obrazów, a dziennie będzie ich gromadzić 750. Razem z Landsatem 8 będzie obrazować dowolny zakątek Ziemi co 8 dni. A czas rewizyty skróci się jeszcze bardziej, gdy uwzględni się europejskie satelity Sentinel-2 oferujące podobnie parametry obrazowania.
Dane z Landsata 9 – podobnie jak całe archiwum programu Landsat – udostępniane są za darmo. Można je pobierać m.in. z serwisów EarthExplorer, Machine to Machine (M2M) oraz LandsatLook.
nadchodzące wydarzenia
zobacz pozostałe
