Droga do map i wykresów. GIS w Narodowym Spisie Powszechnym 2021

Technologia GIS (Geographic Information System, system informacji geograficznej) w statystyce publicznej została po raz pierwszy wykorzystana w szerokim zakresie w poprzedniej rundzie spisów powszechnych – Powszechnym Spisie Rolnym (PSR) 2010 oraz Narodowym Spisie Powszechnym Ludności i Mieszkań (NSP) 2011. Podczas prac przygotowawczych powstały wtedy mapy cyfrowe, na których widoczne były następujące warstwy:
• ortofotomapa pozyskana z Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii (GUGiK),
• granice województw, powiatów i gmin z państwowego rejestru granic i powierzchni jednostek podziałów terytorialnych kraju (PRG) pozyskane z GUGiK,
• warstwa działek ewidencyjnych pozyskana z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR),
• podział statystyczny (granice rejonów statystycznych i obwodów spisowych),
• drogi i ulice,
• statystyczne punkty adresowe.

Trzy ostatnie warstwy opracowały służby statystyki publicznej. Zwektoryzowano wówczas granice rejonów statystycznych i obwodów spisowych, które wcześniej były prowadzone na mapach papierowych. Pracownicy statystyki pub­licznej stworzyli również Przestrzenną Bazę Adresową (PBA) zawierającą podział statystyczny (granice rejonów statystycznych i obwodów spisowych) oraz współrzędne x, y wszystkich statystycznych punktów adresowych w Polsce. Uwzględniono w niej jedynie punkty adresowe dla tych budynków, w których znajduje się co najmniej jedno mieszkanie.

• Wstępne przygotowania

Od poprzedniej rundy spisów powszechnych PBA jest stale aktualizowana przez służby statystyki publicznej. Dokładność określenia współrzędnych punktów jest różna, co wynika z różnych metod ich pozyskania (np. współrzędne centroidu budynku z ortofotomapy czy współrzędne wejścia na posesję z urządzenia GPS rachmistrza z poprzedniego spisu). Baza ta prowadzona jest na potrzeby wspierania badań statystycznych i nie stanowi części Krajowego Rejestru Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju (TERYT)...