Na jakość i wiarygodność danych otrzymywanych przez użytkowników z bazy ewidencji gruntów i budynków (EGiB) składa się wiele elementów. Należą do nich między innymi:
• jakość samych danych wynikających z dokumentów (operatów geodezyjnych) stanowiących podstawę zmian wprowadzanych w bazie EGiB,
• poprawność wprowadzenia tych danych do bazy EGiB,
• możliwość wiernego zarejestrowania danych w bazie EGiB wynikająca z dostępnych obiektów, struktur i relacji,
• poprawność wygenerowania danych i ich zapisania w sposób czytelny dla użytkownika.
Pełna analiza występujących zagrożeń dla wiarygodności danych wymagałaby przeanalizowania wszystkich tych elementów. W ramach niniejszego artykułu skupiono się tylko na zbadaniu wpływu na wiarygodność bazy rejestrowania w EGiB danych dotyczących granic działek ewidencyjnych, a szczególnie danych opisujących podstawowe elementy liniowe tych granic w postaci odcinków.
• Podstawy prawne bazy danych EGiBDane dotyczące granic działek ewidencji gruntów i budynków rejestrowane są w Polsce w operacie EGiB (ewidencyjnym). Zgodnie z zarządzeniem z 20 lutego 1969 r.
w sprawie ewidencji gruntów obowiązującym do 14 stycznia 1997 r. operat ten mógł funkcjonować jedynie w postaci analogowej (papierowej). Składał się z części kartograficznej (mapa ewidencyjna) i opisowo-tabelarycznej, zwanej opisową, zawierającej takie dokumenty, jak rejestr gruntów, skorowidz działek, wykaz gruntów oraz zbiór akt będących podstawą wpisów dokonanych w rejestrze gruntów.
Dopiero rozporządzenie z 17 grudnia 1996 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków wprowadziło od 15 stycznia 1997 r. obowiązek prowadzenia operatu EGiB w postaci cyfrowej, jako komputerowej bazy danych obejmującej zarówno dane opisowe, jak i mapę numeryczną zawierającą dane geometryczne (kartograficzne). Dane geometryczne dotyczące granic działek EGiB należało zapisywać w postaci wektorowej zgodnej z geodezyjną instrukcją techniczną K-1.
Trzeba zwrócić uwagę, że wspomniane rozporządzenie w sprawie EGiB, stanowiące przepis wykonawczy do
Prawa geodezyjnego i kartograficznego z 17 maja 1989 r., swoimi rozwiązaniami znacznie wyprzedziło regulacje znajdujące się w tej ustawie. W
Pgik aż do 18 października 2010 r. widniał jedynie zapis, że operat ewidencyjny „składa się z map, rejestrów i dokumentów uzasadniających wpisy do tych rejestrów”. Dopiero gruntowne zmiany w przepisach będące wynikiem transpozycji do polskiego porządku prawnego dyrektywy INSPIRE spowodowały, że w Pgik znalazł się wreszcie zapis w pełni sankcjonujący cyfrową postać operatu EGiB. Zgodnie z nim od 19 października 2010 r. operat EGiB składa się z dwóch elementów...
Pełna treść artykułu w listopadowym wydaniu miesięcznika GEODETA