Cyfrowy zasób w 2020 roku?

Na stronie Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii opublikowano projekt rozporządzenia ws. organizacji i trybu prowadzenia państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.

fot. JP

Projekt ma na celu określenie:
1) rodzajów materiałów i zbiorów danych gromadzonych odpowiednio w centralnej, wojewódzkiej i powiatowej części państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego;
2) sposobu i trybu pozyskiwania, ewidencjonowania, przechowywania i zabezpieczania materiałów i zbiorów danych w zasobie;
3) sposobu i trybu udostępniania materiałów i zbiorów danych z zasobu;
4) wzorów klauzul umieszczanych na materiałach gromadzonych w zasobie;
5) trybu wymiany danych między poszczególnymi częściami zasobu oraz między bazami danych a wykonawcami prac geodezyjnych i kartograficznych;
6) trybu wyłączania materiałów i zbiorów danych oraz sposobu ich przekazywania do właściwych archiwów państwowych.

W obecnym stanie prawnym brak jest rozporządzenia regulującego te kwestie. Poprzednie (ws. określenia rodzajów materiałów stanowiących państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny, sposobu i trybu ich gromadzenia i wyłączania z zasobu oraz udostępniania zasobu) straciło moc 8 czerwca 2012 r. Jak podkreśla ustawodawca, nowy akt ma wprowadzić wiele zmian w stosunku do starych przepisów.

Zrezygnowano z dotychczasowego modelu podziału zasobu, na: bazowy, użytkowy i przejściowy. W ten sposób projekt likwiduje ograniczenia w dostępie do zasobu, które funkcjonowały w poprzednim stanie prawnym (w odniesieniu do udostępniania danych z zasobu bazowego).

W odróżnieniu od funkcjonujących w poprzednim stanie prawnym 14 klauzul nadawanych na materiałach gromadzonych w zasobie zaproponowano trzy klauzule, które uznano za niezbędne po przeprowadzeniu analizy przepisów prawa. Zabieg ten ma na celu uproszczenie procedury gromadzenia w zasobie i udostępniania materiałów z zasobu.

W projekcie rozporządzenia wykazywane w procesie ewidencjonowania informacje odnoszące się do materiałów i zbiorów danych zostały dostosowane do wymogów określonych przez przepisy ustawy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach, co ułatwi procedurę przekazywania materiałów archiwalnych do archiwów państwowych.

W przepisach przejściowych wskazano sposób postępowania z materiałami i zbiorami danych gromadzonymi w zasobie zarówno przed wejściem w życie, jak i z chwilą wejścia w życie projektowanego rozporządzenia. Założono również, że utworzenie i wdrożenie systemu PZGiK powinno nastąpić w okresie nie dłuższym niż 3 lata od wejścia w życie projektu. W powyższym okresie przejściowym przewidziano możliwość stosowania dowolnego, pozwalającego na bezpieczne gromadzenie danych dostępnego systemu informatycznego, który umożliwiał będzie w przyszłości konwersję danych w nim zawartych do systemu PZGiK.

Projekt rozporządzenia zakłada, że materiały przyjmowane do zasobu w postaci analogowej, w tym dokumenty analogowe wchodzące w skład operatów technicznych, podlegają przetworzeniu do postaci dokumentów elektronicznych, za wyjątkiem materiałów takich jak: dowody doręczeń zawiadomień i kopii doręczeń wezwań, dzienników pomiarowych, które nie dotyczą osnów geodezyjnych lub osnów pomiarowych oraz nie zawierają danych w postaci współrzędnych, wykazów zmian danych ewidencyjnych, kopii materiałów zasobu. Dotychczasowe materiały zasobu przechowywane w postaci analogowej podlegać będą sukcesywnemu przetworzeniu do postaci dokumentów elektronicznych, w zależności od ich przydatność użytkowej, nie dłużej jednak niż do 31 grudnia 2020 r.

Jak napisano w ocenie skutków regulacji, wejście w życie projektowanych przepisów nie zwiększy zakresu zadań wykonywanych w ramach działalności ustawowej przez organy administracji rządowej i samorządowej. Zwiększy jednak ich wydatki. Po pierwsze, organy prowadzące zasób będą musiały zmodyfikować oprogramowanie do jego prowadzenia. Do tego celu będą mogły bez opłat wykorzystać aplikację będącą rezultatem projektu Urzędu Marszałkowskiego Województwa Mazowieckiego, Urzędu Miasta Płocka oraz Starostwa w Piasecznie realizowanego we współpracy z GUGiK-iem. Projektodawca ocenia, że jednorazowy koszt wdrożenia tego oprogramowania w każdej jednostce wyniesie średnio 50 tys. zł.

Kolejne koszty wiążą się z koniecznością digitalizacji zasobu geodezyjnego i kartograficznego. Szacuje się, że przetworzenie materiałów oraz wpisanie ich do ewidencji, a także przeprowadzenie szkoleń wyniesie dla:
1) centralnej części zasobu – 7 mln zł,
2) wojewódzkiej części zasobu w przeliczeniu na jedno statystyczne województwo –
100 tys. zł,
3) powiatowej części zasobu w przeliczeniu na jeden statystyczny powiat – 250 tys. zł.

Koszty dotyczące centralnej części zasobu zostaną pokryte ze środków budżetu państwa. Koszty przetwarzania materiałów wojewódzkiej i powiatowej części zasobu oraz wpisania ich do ewidencji materiałów, a także przeprowadzenia szkoleń, zostaną pokryte ze środków własnych jednostek samorządu terytorialnego.

Projektodawca przewiduje, że nowe przepisy będą miały pozytywny wpływ na funkcjonowanie krajowej gospodarki. Wprowadzenie możliwości udostępniania państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego przez usługi sieciowe usprawni bowiem obsługę przedsiębiorców oraz pozwoli uzyskać bezpośredni dostęp do materiałów i zbiorów danych gromadzonych w PZGiK przez internet. Usprawni ponadto proces planowania i realizacji inwestycji.

Projekt trafił właśnie do konsultacji społecznych oraz uzgodnień międzyresortowych. Główny geodeta kraju Kazimierz Bujakowski zwrócił się do organizacji geodezyjnych i kartograficznych o przesłanie uwag w ciągu dwóch tygodni. Ministerstwa mają na to tydzień.

Projekt rozporządzenia
OSR i załączniki

JK