Koniec misji satelity Sentinel-1B

Sentinel-1B miał szerokie grono użytkowników, głównie dlatego, że jego dane dostępne były całkowicie za darmo. Oczywiście do dyspozycji użytkowników wciąż pozostaje bliźniaczy aparat 1A, ale w pojedynkę zapewnia on znacznie dłuższy czas rewizyty, co w niektórych zastosowaniach jest istotnym ograniczeniem.

Warto wspomnieć, że misja satelitów Sentinel-1 stanowi podstawę wielu usług wspólnotowego systemu obserwacji środowiska Copernicus, dostarczając dane związane z monitorowaniem lodu morskiego w Arktyce, śledzeniem gór lodowych, rutynowym mapowaniem lodu morskiego, monitorowaniem prędkości lodowców, nadzorowaniem środowiska morskiego, w tym monitorowaniem wycieków ropy i wykrywaniem statków na potrzeby transportu morskiego, bezpieczeństwa, a także monitorowania nielegalnych połowów. Służy również do monitorowania deformacji gruntu wynikających z osiadań, trzęsień ziemi i wybuchów wulkanów, tworzenia map pod kątem gospodarki leśnej, wodnej i glebowej oraz mapowania w celu wsparcia pomocy humanitarnej i sytuacji kryzysowych.

– Ciągła niedostępność satelity Sentinel-1B stanowi istotną stratę dla programu kosmicznego Unii Europejskiej, a Komisja Europejska jest zaangażowana w złagodzenie jej wpływu – stwierdził p.o. dyrektora Komisji Europejskiej ds. przestrzeni kosmicznej (Dyrekcja Generalna ds. Przemysłu Obronnego i Przestrzeni Kosmicznej) Paraskevi Papantoniou. – W szczególności udało nam się przyspieszyć wystrzelenie satelity Sentinel-1C – wyjaśnił. W międzyczasie podpisano bowiem umowę z firmą Arianespace na wystrzelenie bliźniaczego satelity Sentinel-1C. ESA informuje obecnie, że rakieta Vega-C ma go umieścić na orbicie w II kwartale przyszłego roku.

– Wspólnie z Komisją Europejską upewniamy się, że wypełnimy niektóre luki w danych, dostosowując plan obserwacji Sentinel-1A i wykorzystując dane radarowe z innych misji satelitarnych, które przyczyniają się do rozwoju programu Copernicus – powiedział z kolei kierownik misji Sentinel-1 w ESA, Pierre Potin. – Na przykład jesteśmy w stanie wykorzystać dane z kanadyjskiej misji Radarsat-2 i Radarsat Constellation Mission, niemieckiego TerraSAR-X, włoskiego COSMO-SkyMed i hiszpańskiego PAZ do wsparcia operacyjnego monitoringu lodu morskiego na potrzeby usługi monitorowania środowiska morskiego Copernicus. Chociaż nadal staramy się minimalizować niedogodności dla użytkowników i staramy się jak najszybciej przenieść Sentinel-1C na orbitę, przygotowujemy się również do odpowiedzialnej utylizacji Sentinel-1B – wyjaśnił. Deorbitacja Sentinela-1B ma nastąpić, gdy Sentinel-1C znajdzie się bezpiecznie na orbicie.

Satelita Sentinel-1B został zbudowany dla Europejskiej Agencji Kosmicznej przez firmy Thales Alenia Space oraz Airbus Defence and Space w ramach programu Copernicus jako drugi satelita serii Sentinel-1. Jako instrument obserwacyjny wykorzystywał radar z syntetyczną aperturą operujący na częstotliwości 5,045 GHz. Został wyniesiony na orbitę za pomocą rakiety Sojuz 2 z kosmodromu w Gujanie Francuskiej 25 kwietnia 2016 r. Pierwszy obraz z satelity przedstawiający lodowiec Austfonna w pobliżu Svalbardu został odebrany 28 kwietnia 2016 r.