Funkcję badania widoczności udostępniono w rządowym serwisie mapowym jeszcze na początku 2020 roku. Portal umożliwia przeprowadzenie takiej analizy zarówno dla zadanej linii, jak i obszaru.
Dotychczas narzędzie bazowało jednak wyłącznie na numerycznym modelu terenu. Nie uwzględniało zatem takich przeszkód ograniczających widoczność jak drzewa, budynki czy obiekty infrastrukturalne. Teraz się to zmienia. Od ubiegłego tygodnia narzędzie wykorzystuje bowiem dane z numerycznego modelu pokrycia terenu (NMPT) w rozdzielczości 1 metra, który opracowano na podstawie lotniczego skanowania laserowego kraju.
Obsługa funkcji pozostaje bez zmian. Znajdziemy ją w górnym menu w pozycji „Analizy” > „Numeryczny model terenu”. Wynikiem analizy widoczności wzdłuż zadanej linii jest linia, na której zielone odcinki oznaczają fragmenty widoczne dla obserwatora, a czerwone – niewidoczne. Dodatkowo wyliczane są sumy długości odcinków widocznych i niewidocznych oraz prezentowany jest profil terenu.
Jak natomiast interpretować wyniki analizy widoczności obszarowej? Zielona część promieni koła oznacza obszar widoczny dla obserwatora, a kolor czerwony to obszary niewidoczne. Czerwona gruba linia ogranicza obszar pełnej widoczności. Niebieska gruba linia ogranicza horyzont dla obserwatora. Oznacza to, że obserwator widzi w całości obszar ograniczony grubą czerwoną linią oraz nie widzi nic znajdującego się poza grubą niebieską linią.