|
|2020-09-02|
Teledetekcja
Eksperci o przyszłości polskiego sektora kosmicznego
O tym, jak zbudować stabilną i wydajną współpracę oraz wspierać rozwój w sektorze kosmicznym, dyskutowali eksperci podczas jednego z paneli Forum Wizja Rozwoju (Akademia Marynarki Wojennej, Gdynia, 24-25 sierpnia).
Forum Wizja Rozwoju jest – jak podkreślają organizatorzy – największym gospodarczym wydarzeniem w Polsce północnej. Praktycy, naukowcy, przedsiębiorcy, finansiści, dziennikarze, wizjonerzy, a także krytycy przez dwa dni rozmawiają o wizji rozwoju polskiej gospodarki. Oceniają dotychczasowy stan w różnych sektorach i wskazują najnowocześniejsze rozwiązania które przyczynią się do osiągnięcia światowego poziomu produktów wytwarzanych przez Polskie przedsiębiorstwa. Tegoroczna edycja Forum, podobnie jak w latach ubiegłych odbyła się pod honorowym patronatem premiera, a sesję inauguracyjną uświetniło jego wystąpienie.
W panelu pod hasłem „Znaczenie rozwoju przemysłu kosmicznego, systemy nawigacji satelitarnej” uczestniczyli: dyrektor Biura Rozwoju Technologii Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości Paweł Pacek, profesorowie Mariusz J. Figurski (Politechniki Gdańska) i Paweł Wielgosz (Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie), a także główny dyrektor operacyjny oraz współzałożyciel SatRevolution S.A. Grzegorz Zwoliński.
Paweł Pacek z ARP zauważył między innymi, że choć polski sektor kosmiczny od kilku lat rozwija się dynamicznie i wspiera rozwój polskiej innowacyjnej gospodarki opartej na wiedzy, to ze strony administracji państwowej brakuje określenia kierunku rozwoju tego sektora. Jego zdaniem należałoby jasno określić potrzeby w tym zakresie, bo one stymulują rynek.
– Nam potrzeba dobrych, nie odtwórczych, ale kreatywnych inżynierów z zakresu technologii kosmicznych i satelitarnych. Jednak żeby ich wykształcić w określonych kierunkach, musimy określić, jakich konkretnie potrzebujemy kompetencji. W Krajowym Programie Kosmicznym brakuje systemowego podejścia w tym zakresie – ocenił prof. Mariusz Figurski.
Zdaniem prof. Pawła Wielgosza można mieć uwagi do Polskiej Strategii Kosmicznej czy Krajowego Programu Kosmicznego (dokumentu wykonawczego PSK), ale dobrze się stało, że w ogóle takie dokumenty zostały opracowane. Są tam nakreślone główne kierunki działań, ale także określone główne technologie kosmiczne, które nas jako kraj interesują, czyli: łączność zapasowa, obserwacje Ziemi czy nawigacja satelitarna. Jego zdaniem niedostateczna jest natomiast w administracji świadomość, jak ogromne możliwości daje wykorzystanie tych technologii czy danych przez nie dostarczanych w zarządzaniu przestrzenią czy wieloma gałęziami gospodarki.
– Powinniśmy przyjąć wreszcie Krajowy Program Kosmiczny, nawet w obecnej formie. Czekamy na to bardzo długo – mówił z kolei Grzegorz Zwoliński. – Oczywiście administracja musi nabrać wiedzy, jak się takie rzeczy finansuje i co chce osiągnąć, ale bez pierwszego kroku żadna podróż się nie zacznie – przekonywał.
– Jeżeli pojawiłyby się regularne zamówienia rządowe o wartości kilku czy kilkunastu milionów złotych na aplikacje satelitarne, nie bałbym się o nasze kompetencje w sektorze kosmicznym, na pewno by się wykrystalizowały – przekonywał z kolei Paweł Pacek (ARP). Jego zdaniem nadzieję dawał przetarg Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa za ponad 160 mln zł na ogólnopolski system satelitarnego monitoringu upraw (S2MUR), który na razie nie doszedł do skutku. Jeśli firmy zrealizowałyby takie zadanie, przed nimi europejski rynek stałby otworem, ponieważ bardzo dużo by się na takim projekcie nauczyły. Choć na tak wielkim przetargu łatwo się poślizgnąć. – Środki w administracji są. Tylko po pierwsze, brakuje świadomości możliwości wykorzystania tych danych, a po drugie ciężko jest opisać, jak takie zamówienie dobrze przygotować, o czym przekonał się już KOWR – ocenił.
Eksperci rozmawiali także m.in. o tym, jakimi technologiami jesteśmy w stanie konkurować ze światowymi gigantami w sektorze kosmicznym, wskazywali również możliwe drogi dochodzenia do technologii kosmicznych na podstawie doświadczeń państw o podobnym potencjale jak Polska. Mówili o konieczności zmniejszenia biurokracji w projektach realizowanych w konsorcjach nauka-biznes oraz przekonywali, że w tym sektorze musimy się otwierać na jak najszersze rynki, nie tylko europejskie, ale też amerykańskie czy azjatyckie.
AW
|
