Wiesław Kosek laureatem nagrody im. prof. Barana

6 października podczas inauguracji roku akademickiego na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie rozstrzygnięto IV edycję konkursu o nagrodę im. prof. Lubomira Włodzimierza Barana.

fot. Janusz Pająk

Laureatem został prof. dr hab. inż. Wiesław Kosek z Wydziału Inżynierii Środowiska i Geodezji Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie.

Pracę magisterską obronił on w 1981 roku na Wydziale Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej. Stopień doktora nauk przyrodniczych otrzymał w 1991 roku w Instytut Geofizyki PAN, a doktora nauk technicznych – w 1998 roku na Wydziale Geodezji i Gospodarki Przestrzennej Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie (obecnie UWM). Profesorem nauk technicznych jest zaś od 2011 roku.

W latach 1983-2013 oraz 2015-2018 związany był z Centrum Badań Kosmicznych PAN, gdzie zajmował stanowiska od asystenta do profesora zwyczajnego. W 2009 r. został profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Inżynierii Środowiska i Geodezji Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie. Jest autorem 142 publikacji, w tym ponad 20 indywidualnych. Promotor 5 pomyślnie zakończonych rozpraw doktorskich i recenzent 5 w postępowaniach o nadanie tytułu profesora.

Główne kierunki działalności naukowej laureata to zastosowanie analizy szeregów czasowych w badaniach:
• zmian parametrów orientacji przestrzennej Ziemi (współrzędnych x, y bieguna ziemskiego, czasu UT1-UTC i poprawek do modelu precesyjno-nutacyjnego dX,dY) oraz funkcji pobudzenia ośrodków ciekłych (atmosferycznej, oceanicznej i hydrosfery lądowej),
• globalnych altimetrycznych zmian poziomu oceanu światowego,
• zmian współrzędnych środka mas Ziemi.

Do najważniejszych osiągnięć naukowych prof. Wiesława Koska można zaliczyć:
• opracowanie programu obliczeniowego na czasowo-częstotliwościowe widmo amplitudowe przy zastosowaniu środkowo-przepustowego filtru transformaty Fouriera;
• wyprowadzenie wzorów oraz opracowanie programu obliczeniowego do prognozowania stacjonarnych szeregów czasowych metodą autokowariancyjną,
• opracowanie programu obliczeniowego do prognozowania współrzędnych x, y bieguna ziemskiego kombinacją metody najmniejszych kwadratów z metodą autoregresji i zastosowanie go do prognozowania współrzędnych bieguna ziemskiego w IERS Rapid Service Prediction Centre w US Naval Observatory w Waszyngtonie (od 2007 r. współrzędne bieguna ziemskiego prognozowane są codziennie tą metodą w IERS),
• opracowanie programów obliczeniowych wspólnie z dr. hab. Waldemarem Popińskim do porównywania czasowo-częstotliwościowego dwóch szeregów czasowych z zastosowaniem transformaty falkowej oraz środkowo-przepustowego filtru transformaty Fouriera i zastosowanie ich do geodezyjnej funkcji pobudzenia współrzędnych bieguna ziemskiego oraz funkcji pobudzenia ośrodków ciekłych,
• zastosowanie metody „wavelet based semblance filtering” (filtracja falkowa oparta na funkcji semblancji) do wyznaczenia wspólnych oscylacji w geodezyjnej oraz geofizycznej funkcji pobudzenia współrzędnych bieguna ziemskiego oraz współrzędnych środka mas Ziemi.

Laureatem I edycji konkursu jest prof. Aleksander Brzeziński z Wydziału Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej, II – prof. Dorota Grejner-Brzezińska, dziekan Wydziału Civil, Environmental and Geodetic Engineering na Ohio State University (USA) oraz prezydent amerykańskiego Instytutu Nawigacji (ION), a III – dr hab. Witold Rohm z Instytutu Geodezji i Geoinformatyki Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu.

Nagroda ta ma na celu popularyzację wybitnych osiągnięć naukowych i badawczych w dyscyplinie geodezja i kartografia oraz podtrzymywanie pamięci o profesorze Lubomirze Włodzimierzu Baranie – wybitnym polskim geodecie i uczonym, a także o jego dorobku naukowym.

Źródło: UWM