Aparat ten został wystrzelony na początku marca br. i właśnie zakończono jego testy orbitalne. Jest on bratem bliźniakiem wyniesionego dwa lata wcześniej Sentinela-2A. Razem satelity te będą teraz w stanie obrazować obszary położone między równoleżnikami 56°S i 84°N z częstotliwością co 5 dni. Czas ten będzie jeszcze krótszy, jeśli uwzględnić amerykańskiego satelitę Landsat 8, który ma bardzo zbliżone parametry obrazowania.
Przypomnijmy, że aparaty Sentinel-2 pracują na orbitach na wysokości 786 km dobranych tak, by znajdowały się po przeciwnych stronach globu. Ich najważniejszym instrumentem jest Multi Spectral Imager (MSI). Obrazuje on w 13 kanałach promieniowania – od zakresu widzialnego po krótkofalową podczerwień (443 – 2190 nm). Rozdzielczość gromadzonych danych wynosi od 10 metrów (zakres widzialny i bliska podczerwień), przez 20 m (podczerwień), po 60 m (dane do korekcji atmosferycznej).
Dane zbierane przez aparaty Sentinel-2 na poziomie przetworzenia 1C publikowane są na portalu Copernicus Open Access Hub. Dostęp do nich, podobnie jak do obserwacji z innych satelitów tej konstelacji, jest darmowy. W formie bardziej przetworzonej dane z Sentineli-2 powinny już wkrótce stać się dostępne za pośrednictwem wielu różnych komercyjnych usług i przeglądarek dostępnych w sieci, takich jak np. EO Browser.
Głównym przeznaczeniem satelitów Sentinel-2 jest zasilanie europejskiego systemu obserwacji środowiska Copernicus, m.in. w celu monitorowania zmian pokrycia terenu. Dzięki temu, że zobrazowania te są dostępne za darmo do dowolnych celów, znalazły również zastosowanie w wielu komercyjnych usługach. Przykładami z naszego podwórka są choćby serwis SatAgro umożliwiający rolnikom monitorowanie pól uprawnych czy chmura obliczeniowa EO Cloud rozwijana przez firmę Creotech Instruments z Piaseczna.
Więcej o tej konstelacji przeczytasz w dziale Sentinel
nadchodzące wydarzenia
zobacz pozostałe
