Kolejne zmiany w Polskim Przeglądzie Kartograficznym

Od pierwszego numeru 2015 r. „Polski Przegląd Kartograficzny” ukazuje się w formie elektronicznej pod tytułem „Polish Cartographical Review” i w formie papierowej, pod dotychczasowym tytułem.

Jak wyjaśniono we „wstępniaku” w najnowszym wydaniu „PPK” (1/2015), anglojęzyczna wersja czasopisma staje się teraz wersją pierwotną i z tego względu tylko ona będzie poddawana parametryzacji. Zawiera ona wyłącznie artykułu naukowe, a ich polskie teksty są udostępniane w papierowej wersji, zachowującej dotychczasowe działy. Krok ten jest częścią procesu restrukturyzacji kwartalnika, który ma doprowadzić do jego umiędzynarodowienia oraz wprowadzenia do grupy czasopism udostępnianych on-line – wyjaśnia redaktor naczelna „PPK” dr hab. Beata Konopska. Zapowiada także, że będzie dążyć do wzrostu udziału zagranicznych naukowców w: publikowaniu na łamach „Przeglądu”, recenzowaniu artykułów oraz w pracach Rady Redakcyjnej.

Poza tym w pierwszym tegorocznym numerze „PPK” znajdziemy pięć artykułów. Jolanta Korycka-Skorupa z Uniwersytetu Warszawskiego analizuje mapy tematyczne publikowane w polskiej prasie i w internecie. Posiłkując się licznymi przykładami, udowadnia, że w wielu przypadkach autorzy tych opracowań nie respektują zasad projektowania prezentacji kartograficznych. Wśród najczęściej spotykanych błędów wymienia: redundancję graficzną, nadmierne uatrakcyjnianie map, brak generalizacji czy brak logiki w doborze znaków i barw.

W innym artykule ta sama autorka wspólnie z Anną Markowską analizuje programy do opracowywania coraz popularniejszych anamorfoz powierzchniowych. Pod lupę wzięto pięć takich programów, przyglądając się ich 11 wybranym cechom i tworząc na tej podstawie ranking najlepszych produktów.

Tomasz Panecki z Uniwersytetu Warszawskiego porównuje z kolei obraz zaboru rosyjskiego na mapach topograficznych w skalach 1:75 000 (austriackich), 1:84 000 (rosyjskich) i 1:100 000 (niemieckich) wydawanych na przełomie XIX i XX wieku. Zagadnienia związane z kartografią historyczną podejmuje również Wojciech Włoskowicz z Instytutu Slawistyki PAN, który analizuje różnice między polską oraz austro-węgierską instrukcją nanoszenia napisów na zdjęcia terenowe oraz wpływ tych różnic na treść map topograficznych.

Tadeusz Pastusiak z Akademii Morskiej w Gdyni zwraca natomiast uwagę na problem braku odpowiednich opracowań kartograficznych dla tzw. Północnej Drogi Morskiej, a także analizuje jego wpływ na bezpieczeństwo żeglugi tą trasą.

JK