List do MAiC w sprawie Modułu SDI

Z przedstawionych w piśmie wyliczeń wynika, że Moduł SDI i związane z nim działania kosztowały polskiego podatnika już ponad 11 mln złotych. Dalej czytamy, że tylko 6 z 21 deklarowanych przez GUGiK instytucji „potwierdziło używanie modułu, a w pozostałych skończyło się jedynie na podpisaniu »pustego« porozumienia. Tak więc poniesione koszty należy rozłożyć nie na 21, a na 6 instytucji, co daje kwotę 1.850.537 zł na jedno wdrożenie, a to czyni Moduł SDI nadzwyczaj kosztownym oprogramowaniem. (…) Niestety 5 instytucji nie udzieliło w terminie żadnej odpowiedzi”.

Zdaniem prezesa Geo-Systemu „wszystko wskazuje na to, że GUGiK, manipulując informacją, chce pokazać sukces projektu i uzasadnić sensowność dalszych wydatków”. Taka sytuacja skłania go do zadania kilku zasadniczych pytań:
1. Jakie dedykowane rozwiązania do realizacji zadań jednostek samorządowych posiada Moduł SDI?
2. Dlaczego Moduł SDI, mimo jego „darmowości” i dostępności od ponad 2 lat, nie doczekał się masowych wdrożeń?
3. Dlaczego większość z 21 podmiotów, które podpisały porozumienia nie wdrożyły tego modułu?
4. Dlaczego przeszkolono ok. 1000 osób w zakresie wykorzystania Modułu SDI, skoro osoby szkolone nie zetkną się z nim w swojej pracy zawodowej?

W dalszej części pisma Waldemar Izdebski stwierdza m.in., że moduł SDI nie wspiera prowadzenia żadnych rejestrów, ustawowo przypisanych jednostkom samorządowym. Stąd właśnie „wynika dotychczasowe niepowodzenie projektu i tak samo będzie w przyszłości bez względu na to, jak wielkie środki w projekt zaangażujemy”. Podkreśla również, że wdrożenie modułu było dosyć kosztowne, jeśli jednostka nie posiadała wcześniej stosownego oprogramowania. „W praktyce okazywało się bowiem, że aby wdrożyć »darmowe« oprogramowanie trzeba kupić specjalny serwer i stworzyć odpowiednie środowisko sieciowe. Z dostępnych nam analiz wynika, że koszt takiego wydatku to ok. 20.000 zł”. Odnosząc się do szkoleń urzędników, prezes Geo-Systemu przyznał, że są one potrzebne, lecz neguje formę, w jakiej zostały przeprowadzone.

Na zakończenie Waldemar Izdebski wyraża nadzieję, że jego „wystąpienie przyczyni się do refleksji nad sensownością niektórych projektów i podjęcia działań powstrzymujących proces nieuzasadnionego wydatkowania środków publicznych”.