|
|2014-11-27|
GNSS, Geodezja, Edukacja, Ludzie
6 dekad doświadczeń a przyszłość kształcenia
Uroczystość 60-lecia pracy dydaktycznej i naukowej dwóch znanych każdemu polskiemu geodecie profesorów – Zdzisława Adamczewskiego i Janusza Śledzińskiego – przyciągnęła 26 listopada do sali im. Stanisława Staszica w siedzibie Polskiej Akademii Nauk przy ul. Nowy Świat w Warszawie wielu gości. Byli wśród nich przedstawiciele nauki, biznesu i administracji geodezyjnej.
Podczas jubileuszowego seminarium pod hasłem „Geodezja od »czystej mierniczej« do interdyscyplinarnej w 60-letnim przekazie dydaktycznym” obaj profesorowie związani z Politechniką Warszawską dzielili się swoim doświadczeniem w zakresie kształcenia i refleksjami na ten temat. Spotkanie stanowiło również okazję do dyskusji nad głównymi kierunkami przyszłego nauczania geodetów i kartografów w Polsce, tak aby mogli oni sprostać obecnym i przyszłym wyzwaniom.
Prof. Janusz Śledziński (na fot. obok) przedstawił kilka tez do dyskusji, stwierdzając m.in., że: • wydaje się celowe, aby w uczelnianych programach kształcenia wyraźnie odróżniać pojęcie mierniczego jako specjalisty w zakresie tzw. geodezji niższej i geodety jako specjalisty w zakresie nauki geodezji o charakterze interdyscyplinarnym, • należy bardziej niż obecnie ujednolicić programy nauczania (przy zachowaniu odrębności, specyfiki, systemu nauczania w poszczególnych jednostkach), • w programach nauczania warto wprowadzić zasadę od ogółu do szczegółu (w tych uczelniach, w których jest stosowana, daje dobre wyniki), • należy dbać o przekazywanie studentom aktualnych informacji (doskonałym źródłem są np. międzynarodowe konferencje), • trzeba zwiększyć udział ćwiczeń polowych w programach nauczania.
 Z kolei prof. Zdzisław Adamczewski (fot. obok) przedstawił przedmiot edukacji geodezyjnej w postaci modelu geodezji jako metafizycznej kuli ziemskiej, wymieniając jej „warstwy sferyczne”. Jego zdaniem jądro stanowią: geometria – mierzenie ziemi (jądro wewnętrzne), geometria i geodezja – mierzenie i dzielenie ziemi (jądro zewnętrzne) oraz geodezja i fizyka (geodezja fizyczna). Z kolei płaszcz to: geodezja nieruchomości, topografii terenu, infrastruktury materialnej, kartografia, fotogrametria i teledetekcja. Skorupę i obrzeża w tym modelu stanowi geodezja interdyscyplinarna. Natomiast mianem podskorupia, którym nie warto się zajmować, określił kartografię biznesową, która ociera się o szarą strefę handlu informacjami, i geodezję obrazkową, która jest na ogół inwazją firm-rekinów informatycznych żerujących na geodezji, oferujących coraz bardziej wyrafinowane produkty grafiki komputerowej zastosowanej do kartografii.
Główny geodeta kraju Kazimierz Bujakowski, zwracając się do jubilatów, stwierdził, że ich nazwiska bez wątpienia istotnie wpisują się w bogatą historię polskiej geodezji. Szeroka wiedza i doświadczenie prof. Janusza Śledzińskiego były nieocenione podczas prac związanych z tworzeniem systemu ASG-EUPOS, z którego każdego dnia korzysta dziś kilka tysięcy geodetów. Wcześniejsze działania profesora na arenie EUPOS doprowadziły, że Polska obecnie przewodniczy działaniom tego gremium. GGK podkreślił również wkład profesora Zdzisława Adamczewskiego jako dydaktyka, mistrza przekazującego wiedzę adeptom geodezji, działacza społecznego, głównego geodety kraju, członka Polskiej Akademii Nauk czy publicysty. – Przez te lata polska geodezja ulegała licznym zmianom, zmieniały się przepisy, instrumenty pomiarowe, ale opinie Pana Profesora niezmiennie stanowiły układ odniesienia w tej dziedzinie – stwierdził.
Z kolei dziekan Wydziału Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej prof. Alina Maciejewska, przekazując listy gratulacyjne od rektora tej uczelni prof. Jana Szmidta oraz społeczności Wydziału, podkreślała zasługi prof. Adamczewskiego w zakresie działalności naukowej w obszarze geodezji gospodarczej, geodezyjnych urządzeń rolnych, informatyki geodezyjnej, geodynamiki, modelowania matematycznego oraz szacowania nieruchomości. Stwierdziła, że jest on m.in. twórcą polskiej szkoły nieliniowego rachunku wyrównawczego. Natomiast zwracając się do prof. Śledzińskiego, wskazała jego zasługi w obszarze geodezji wyższej, satelitarnej i astronomii, a także fakt, że swoje bogate doświadczenie i ogromną wiedzę przekazywał środowisku naukowemu nie tylko w Polsce, ale także na spotkaniach wielu zagranicznych gremiów.
W tych i następnych wypowiedziach gratulacyjnych nie zabrakło życzeń dla obu jubilatów kolejnych lat aktywnej działalności na rzecz popularyzacji i rozwoju geodezji.
W dalszej części spotkania istotne było wystąpienie dr. Włodzimierza Lewandowskiego, który stwierdził, że określenie dokładnej pozycji na Ziemi warte jest każdych pieniędzy, o czym za granicą już dawno się przekonano. Jego zdaniem powinniśmy do tego przekonywać również polskich decydentów, tym bardziej, że mamy ogromny potencjał. Z uwagi na to branża powinna się aktywnie zaangażować w działalność Polskiej Agencji Kosmicznej (POLSA) i zastanowić, jaki może być faktyczny wkład geodetów (jego zdaniem bardzo istotny). – Jeśli tego nie zrobimy dziś, już niedługo zrobią to za nas inni – podsumował.
Na zakończenie seminarium Jerzy Albin (GGK w latach 2001-06) reprezentujący organizatora spotkania, tj. Europejski Instytut Geodezji i Kartografii, zaproponował rezolucję uczestników seminarium, która została przez nich przyjęta brawami:
„Geodezja i jej praktyczne zasoby informacji o Polsce i Polakach stanowią jeden z najważniejszych systemów informacyjnych państwa wspierający proces podejmowania najważniejszych decyzji. Od sprawności działania tej służby państwowej, jakości kształconych kadr, rzetelności pracowników zależy przyszłość Polski i naszej geodezyjnej branży.
Wyzwania, jakie stawia stale zmieniający się świat, zmuszają do tworzenia w Polsce sprawnego systemu geodezyjnego, który sprosta obecnym i przyszłym wymaganiom oraz oczekiwaniom i zabezpieczy przynajmniej tak jak dotychczas strategiczne interesy państwa i obywateli, a także będzie odporny na wszelkiego rodzaju zagrożenia. Sposobem na tworzenie takiego systemu są poszukiwania bazujące na wiedzy i doświadczeniu m.in. innych krajów zamiast licznych, niestety, pseudoreform i niesprawdzonych rozwiązań technicznych bądź organizacyjnych.
Z niepokojem wskazujemy na występowanie zjawisk skazujących na powolne, ale systematyczne obniżanie poziomu kształcenia studentów, a przez to słabe przygotowanie ich do wykonywania zadań zawodowych. Poziom kształcenia przyszłych kadr, nie jest zależny od tego, czy jest to uczelnia państwowa czy prywatna, lecz w znacznym stopniu od poziomu kadry nauczającej, programów nauczania, posiadanej bazy laboratoryjnej i sprzętowej oraz organizacji studiów, w tym ćwiczeń polowych niezbędnych w praktycznej znajomości zawodu.
Uczestnicy seminarium wyrażają gotowość uczestnictwa w pracach nad wszelkimi rozwiązaniami technicznymi, organizacyjnymi czy prawno-ekonomicznymi, które mogą być pomocne GGK i władzom polskim w zapewnieniu wysokiej jakości i sprawności geodezji – jednego z najważniejszych systemów każdego nowoczesnego państwa”.
Anna Wardziak
|
