Kmdr prof. dr hab. inż. Cezary Specht (ur. 7 października 1966 r.) jest absolwentem Wydziału Nawigacji i Uzbrojenia Okrętowego Akademii Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte w Gdyni. W okresie 1990-92 r. był oficerem nawigatorem na jednostkach pływających i brał wówczas udział w I wojnie w Zatoce Perskiej (operacja „Pustynna Burza”) na pokładzie okrętu szpitalno-ewakuacyjnego ORP „Wodnik”. Następnie rozpoczął działalność naukowo-dydaktyczną, jako asystent w Akademii Marynarki Wojennej. W 1997 roku obronił rozprawę doktorską pt. „Analiza wielokryterialna systemu DGPS w aspekcie osłony radionawigacyjnej Bałtyku Południowego” na Wydziale Nawigacji i Uzbrojenia Okrętowego. Stopień naukowy doktora habilitowanego nauk technicznych w dyscyplinie geodezja i kartografia uzyskał w 2003 roku na Wydziale Geodezji i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie rozprawą traktującą o „Modelu dostępności, niezawodności i ciągłości transmisji różnicowej GPS”. Za pracę habilitacyjną został wyróżniony w 2005 roku Nagrodą ministra infrastruktury.
Kierował 15 projektami badawczymi z zakresu technik GNSS oraz nawigacji (w tym: 3 projekty MNiSW, 7 projektów zleconych, 5 uczelnianych). Najważniejszymi przedsięwzięciami zastosowanymi w praktyce są: modernizacje narodowej sieci DGPS-PL (zrealizowane w 2002 i 2008 roku) oraz modernizacja systemu nawigacyjnego, testowanie infrastruktury i serwisów sieci ASG-EUPOS (2008 r.). W 2004 roku decyzją ministra edukacji narodowej i sportu otrzymał Medal Komisji Edukacji Narodowej, natomiast postanowieniem prezydenta RP z 2006 roku został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi. Od 2003 do 2005 roku pełnił funkcję dyrektora Instytutu Nawigacji i Hydrografii Morskiej AMW, a w latach 2005-07 – komendanta Wydziału Nawigacji i Uzbrojenia Okrętowego AMW. Od 2007 roku jest prorektorem AMW ds. dydaktycznych.
Jest specjalistą w dziedzinie nawigacji satelitarnej i urządzeń nawigacyjnych. Zajmuje się badaniami charakterystyk eksploatacyjnych systemów nawigacji satelitarnej. W 1994 roku uczestniczył w uruchomieniu, testowaniu i wdrożeniu w Polsce systemu DGPS. Jest również autorem koncepcji modernizacji polskiego systemu DGPS (2006 r.). Autor lub współautor blisko stu publikacji naukowych oraz promotor trzydziestu prac dyplomowych. W 2007 roku nakładem Wydawnictwa Diecezji Pelplińskiej Bernardinum wydał monografię pt. „System GPS” z serii „Biblioteka Nawigacji”, której jest redaktorem. Jest członkiem: Sekcji Nawigacji Komitetu Geodezji Polskiej Akademii Nauk, Polskiego Towarzystwa Nautologicznego, Polskiego Forum Nawigacyjnego oraz Komitetu Geodezji Polskiej Akademii Nauk kadencji 2008-12 i 2012-16.