powrót

Grupa MOLA

Zagadnienia techniczne

Wytyczne administrowania gruntami ze szczególnym uwzględnieniem krajów znajdujących się w fazie przekształceń (IX),
Od redakcji: kontynuujemy publikację „Wytycznych administrowania gruntami” [część I, II, III, IV, V, VI, VII, VIII – odpowiednio w GEODECIE 9/98, 11/98, 2/99, 4/99, 5/99, 10/99, 11/99, 1/2000]. Jest to dokument opracowany pod kierownictwem prof. Petera Dale’a przez grupę ekspertów zajmujących się (pod egidą Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ) sprawami administrowania gruntami. Wybrane fragmenty pochodzą z rozdziału „Zagadnienia techniczne”.

Rozdział ten zawiera przegląd zagadnień dotyczących związku nowoczesnych sieci geodezyjnych oraz katastru. Zintegrowana sieć geodezyjna obejmująca cały kraj jest potrzebna nawet do celów katastralnych. Pożądane jest, aby sieć ta była powiązana z globalnym systemem odniesień. W niniejszym rozdziale omawia się różne aspekty wykonywania pomiarów i sporządzania map, a także elektronicznego przetwarzania danych.

Pomiary sieci geodezyjnej
Osnowy geodezyjne stanowią dobrą podstawę dla pomiarów katastralnych i rejestracji gruntów. Założenie systemu odniesień geodezyjnych gwarantuje geometryczną spójność wszystkich pomiarów dokonywanych w ramach dobrze zdefiniowanego układu współrzędnych. Taki system odniesień powinien obejmować poziome i wysokościowe punkty osnowy, choć do większości celów katastralnych wystarcza dwuwymiarowe przedstawienie tych punktów.
Dokładna i niezawodna osnowa powinna być powiązana z globalnym systemem odniesień geodezyjnych. Wreszcie, powinna się ona opierać na odpowiednim odwzorowaniu kartograficznym wraz z odpowiednio określoną powierzchnią odniesienia, tzn. elipsoidą odniesienia.
Uważa się powszechnie, że założenie sieci geodezyjnej należy do państwowej służby geodezyjnej. Zalecenia i wytyczne dotyczące założenia lub zmodernizowania istniejącej osnowy państwowej formułuje wiele międzynarodowych organizacji geodezyjnych i kartograficznych, jak np. Międzynarodowa Asocjacja Geodezji (IAG) czy Europejski Komitet Szefów Państwowych Agencji Kartograficznych (CERCO). Na podstawie tych zaleceń wszystkie kraje europejskie mogą założyć międzynarodowy, trójwymiarowy system odniesienia. Europejski System Odniesień (EUREF) został rozszerzony na niemal cały obszar Europy Wschodniej. EUREF umożliwia powiązanie obecnych krajowych sieci geodezyjnych z resztą kontynentu.

Pełna treść artykułu w lutowym wydaniu GEODETY

powrót