Eksponowane historyczne i współczesne dzieła sztuki kartograficznej ukazują urbanistyczny rozwój terenów obecnej warszawskiej dzielnicy na przestrzeni lat. Pozwalają zaobserwować jak Ursus stopniowo zmieniał się i „przybliżał” do stolicy, aby w 1977 r. stać się jej częścią.
Najstarszy prezentowany plan - pochodzący z zasobu Archiwum Państwowego m.st. Warszawy - wykonany z inicjatywy króla Stanisława Augusta Poniatowskiego w Paryżu pod koniec XVIII wieku, przedstawia obszar ówczesnej Warszawy i okolic. W miejscu dzisiejszej dzielnicy Ursus można dostrzec nazwy istniejących tu niegdyś wsi: Czechowice, Skorosze, Szamoty, folwark Gołąbki. Na początku XX wieku liczba mieszkańców każdej z nich nie przekraczała stu osób. Stopniowa urbanizacja tego obszaru postępowała od pierwszej połowy XIX w. dzięki budowie Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej i szczególnie dynamicznie po uruchomieniu w 1923 r. fabryki Zakładów Mechanicznych „Ursus”.
Na wystawie prezentowany jest także między innymi plan z 1914 r. z zaznaczonymi fortyfikacjami Warszawy z widocznym Fortem V we wsi Solipsy oraz niemiecki fotoplan, wykonany we wrześniu 1939 r. przez Luftwaffe, na którym można zobaczyć, jak wyglądał Ursus tuż przed największymi bombardowaniami.
Wystawa została przygotowana przez Urząd Dzielnicy Ursus m.st. Warszawy we współpracy z Archiwum Państwowym m.st. Warszawy, Polskim Przedsiębiorstwem Wydawnictw Kartograficznych oraz Biurem Geodety Województwa Mazowieckiego.
nadchodzące wydarzenia
zobacz pozostałe
