Na wstępie Marek Pawlik, wiceprezes Zarządu PKP PLK, zaznaczył, że przed firmą stoi wiele wyzwań, a jednym z nich jest ujednolicenie i uporządkowanie prac geodezyjnych w kolejnictwie, jak również zbudowanie systemu gromadzenia, analizy i przetwarzania danych przestrzennych. Dlatego też spółka stawia na rozwój prac badawczo-rozwojowych i współpracę z placówkami naukowymi.
Dwa wykłady miały charakter formalny. Dr hab. Zdzisław Kurczyński (Politechnika Warszawska) zaznaczył, że ponieważ kolej chce się modernizować, niezbędne są mapy opracowywane metodą fotogrametryczną dla celów projektowych. Aby opracowanie i wykorzystanie tych materiałów miały ujednolicony charakter i wysoką jakość, autor wystąpienia zaproponował procedury monitorowania postępu prac, bieżącej kontroli i odbioru końcowych produktów. Prof. Bogdan Ney (IGiK) zaprezentował z kolei wstępne założenia powstającej instrukcji technicznej pomiarów geodezyjnych na liniach kolejowych zarządzanych przez spółkę PKP PLK. Zapewnił przy tym, że dokument ten będzie się skupiał na regulacji dokładności pomiarów, aspektach zbierania i zarządzania danymi, umożliwiając jednak stosowanie zarówno istniejących, jak i nowych metod. Ma to zapobiec zbyt szybkiej dezaktualizacji instrukcji. Dokument powinien być opracowany do listopada br. i zostanie poddany konsultacjom.
Bardziej praktycznymi aspektami zajął się prof. Andrzej Ciołkosz (IGiK), przedstawiając wyniki badań dotyczących sprawdzenia możliwości wykorzystania zdjęć lotniczych w dalekiej podczerwieni do badania wilgotności podtorza. Sugerują one, iż metoda ta nadaje się do pomiaru wilgotności. Głównym problemem jest jednak brak możliwości zautomatyzowania analizy tego zjawiska. Z kolei dr hab. Krystian Pyka (AGH) omówił przydatność cyfrowych danych przestrzennych, w tym ortofotomapy i numerycznego modelu terenu, do wsparcia opracowania koncepcji przestrzennych tras przy modernizacji lub budowie linii kolejowej.
Dr Jan Cisak (IGiK) analizował możliwości wdrożenia technologii GPS do pomiarów geometrii toru. Przedstawił czynniki, które wpływają na dokładność wyników i omówił eksperymentalne badania przeprowadzone przez Instytut Geodezji i Kartografii, które sugeruja, że pomiary wykonane za pomocą urządzeń GPS RTK nie dają gwarancji wymaganej (ok. 2 mm) dokładności. Natomiast dr Andrzej Uznański (AGH) przedstawił możliwości wykorzystania niwelacji satelitarnej do wybranych pomiarów wysokościowych w pasie kolejowym. Na podstawie pomiarów na trzech wybranych odcinkach torów zarówno za pomocą techniki GPS RTK, jak i RTN w odniesieniu do sieci ASG-EUPOS. Co ciekawe, ta pierwsza metoda przyniosła lepsze wyniki i została zalecona do pomiarów torów kolejowych, jednakże podobnie jak dr Cisak, stwierdził, że dokładność może nie być zadowalająca.
Dyrektor Biura Nieruchomości i Geodezji Kolejowej Ewa Świniarska zapowiedziała, że planowane są kolejne tego typu spotkania.
nadchodzące wydarzenia
zobacz pozostałe
