Skonstruowany przez ESA i EUMETSAT satelita geostacjonarny Meteosat-6 zbiera dane pogodowe już od 1993 roku, dzięki czemu w lutym br. odebrał starszemu bratu – Meteosat-5 – tytuł najdłużej orbitującego satelity tej konstelacji.
Pierwszy Meteosat został wystrzelony przez ESA w 1977 roku. Szósty aparat, będący jednocześnie ostatnim modelem pierwszej generacji, wyróżniała m.in. możliwość dokładniejszego monitorowania mniejszych regionów Ziemi, a nie tylko całej półkuli. Umożliwiało to śledzenie rozwoju małych burz konwekcyjnych. Co więcej, Meteosat-6 jest obecnie wykorzystywany do ostrzegania regionu południowej Azji przed nadchodzącymi falami tsunami. Z uwagi na wiek i kończące się zapasy paliwa najprawdopodobniej jeszcze w tym roku zostanie on przesunięty na inną orbitę, a następnie zastąpiony satelitą drugiej generacji (MSG). Dwa tego typu aparaty oznaczone numerami 8 i 9 już teraz znajdują się w kosmosie, a dwa kolejne dołączą do nich w 2012 i 2014 r.