Doktorant WGiK PW Paweł Czernic z wyjątkową misją w Kuwejcie

Kuwejcko-polska misja archeologiczna podczas prac na pustyni Subija w północnym Kuwejcie odkryła miejsce, które najprawdopodobniej było dziedzińcem lub warsztatem do produkcji biżuterii i ozdób z muszli. Odkrycie to datowane jest na okres Ubajd w Mezopotamii sprzed około 7700 lat. Członkiem tej fascynującej misji jest Paweł Czernic, doktorant na Wydziale Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej.

Paweł Czernic podczas prac badawczych w Kuwejcie (fot. Olga Puszkarewicz)

Fragment NMT o rozdzielczości 2 cm/px, który został wykonany na obszarze całego stanowiska z wykorzystaniem drona

Gliniana figurka znaleziona w trakcie misji w Kuwejcie

Bahra 1, gdzie prowadzone są wykopaliska, to największa znana osada na Półwyspie Arabskim z okresu Ubajd. Każdego roku prace kuwejcko-polskiego zespołu dostarczają nowych danych na temat szczegółów życia jej prehistorycznych mieszkańców. Stanowisko to jest badane przez Kuwejcko-Polską Misję Archeologiczną już od 2009 roku. Tegoroczna misja odsłoniła kilka elementów biżuterii w pobliżu osad oraz liczne fragmenty ceramiki mające ponad 7000 lat.

Wśród najważniejszych odkryć jest gliniany fragment przedstawiający małą ludzką głowę – pierwszy taki obiekt znaleziony w regionie Zatoki Perskiej, datowany na 7500–7700 lat. To jedno z najbardziej niezwykłych znalezisk bieżącego sezonu wykopaliskowego. Głowa wykonana z gliny wyróżnia się prostokątną czaszką, skośnymi oczami i płaskim nosem – to cechy charakterystyczne dla niewielkich figurek z kultury Ubajd. Podobne figurki znajdowano już w Mezopotamii – w grobowcach i domostwach, ale ostatnie znalezisko na stanowisku Bahra 1 oraz odkryty warsztat jubilerski pozwolą lepiej zrozumieć rozwój kultury ludzkiej w okresie neolitu. Aktualnie trwają prace z PW MakerSpace przy Centrum Innowacji PW nad wydrukowaniem modelu 3D znalezionej figurki. Na stanowisku archeologicznym odkryto też dowody na lokalną produkcję ceramiki, które potwierdzają, że Bahra 1 to najstarsze znane miejsce produkcji ceramiki w Zatoce Perskiej, co wskazuje na zaawansowany rozwój tej starożytnej osady.

W pracach badawczych w Kuwejcie uczestniczy naukowiec z PW. – Wspomagałem misję z zakresu klasycznych pomiarów geodezyjnych, ale także przy tworzeniu dokumentacji 3D, wykorzystując techniki fotogrametryczne zarówno do mapowania terenu, jak i do tworzenia modeli 3D zabytków – mówi Paweł Czernic z WGiK PW. – Dodatkowo zajmowałem się data mining z danych z poprzednich sezonów wykopaliskowych, w wyniku czego udało się wyciągnąć informacje z danych oraz zauważyć ciekawe korelacje, które zostaną przedstawione w przyszłych artykułach naukowych – dodaje.

Po stronie polskiej pracami zespołu badawczego kieruje prof. Piotr Bieliński, zaś obecny sezon odbywa się pod kierunkiem dr Agnieszki Pieńkowskiej – oboje z Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Narodowa Rada Kultury, Sztuki i Literatury (NCCAL) zaangażowała do współpracy z polską misją różne instytucje w Kuwejcie, w tym Uniwersytet Kuwejcki. Nawiązanie współpracy umożliwiło wykorzystanie nowoczesnych metod laboratoryjnych do analizy pochodzenia znalezionych materiałów, a także do badania roślinności, która mogła występować w tym miejscu.

Źródło: PW