Monografia o efektach scaleń gruntów

Nakładem Wydawnictwa Uniwersytetu Rolniczego ukazała się monografia „Środowiskowe i społeczne efekty scaleń gruntów”. Publikację pod redakcją dr. hab. inż. Jacka Pijanowskiego można za darmo pobrać TUTAJ.

Książka stanowi wynik dwuletnich badań w ramach projektu UR w Krakowie pn. „Środowiskowe i społeczne efekty prac urządzeniowo-rolnych w Polsce” zrealizowanego ze środków Planu Działania Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich (KSOW) na lata 2014–2020.
Badania prowadzono we współpracy z Ministerstwem Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Wojewódzkimi Biurami Geodezji i Terenów Rolnych, a ich głównym celem było wypracowanie podwalin merytorycznych pod możliwość rozszerzenia zakresu tzw. zagospodarowania poscaleniowego o inwestycje i zabiegi wodno-melioracyjne oraz ekologiczno-krajobrazowe, mające pomóc w przygotowaniu przestrzeni wiejskiej naszego kraju na postępujące zmiany klimatyczne.

W monografii zaprezentowano nowe podejście metodyczne do planowania rozwiązań z tego zakresu w ramach scaleń gruntów. W wyniku badań wskazano szereg możliwości, jakie rozwiązania te stwarzają dla obszarów wiejskich, tj.: dostosowanie struktury przestrzennej terenów rolnych i rozwiązań infrastrukturalnych, pozyskiwanie terenów na cele publiczne czy właściwe zaprojektowanie obszarów chronionych. W opracowaniu zwrócono również uwagę na aspekty społeczne scaleń gruntów, które determinują możliwości pozyskania gruntów pod cele publiczne, ale również przemiany na wsi i budowanie kapitału społecznego. W tym celu zrealizowano szeroko zakrojone badania ankietowe.

Badania wykazały, iż prace urządzeniowo-rolne (w tym scalenia gruntów) posiadają niewykorzystany potencjał nośnika ważnych inwestycji przygotowujących przestrzeń wiejską na postępujące zmiany klimatyczne (powodzie i susze). Należy do nich zaliczyć:
• kompleksowe rozwiązywanie problemów dotyczących wody, w szczególności jej okresowego niedoboru lub nadmiaru;
• zabezpieczenia wiatrochronne w postaci planowo zakładanych szpalerów drzew wraz z roślinnością podokapową na odpowiednio szerokich pasach gruntów, wykorzystywane w celu minimalizacji konfliktów z produkcją rolną (zacienianie upraw, konkurencja korzeniowa i inne);
• przeciwerozyjne kształtowanie układu przestrzennego gruntów rolnych, głównie dzięki nowemu układowi pól uprawnych (poprzeczno-stokowych), mające na celu dostosowanie układu dróg i granic działek do rzeźby terenu.

Źródło: TROW, UR w Krakowie