WSA o numerze księgi wieczystej i interesie prawnym

Obywatel zwrócił się do starosty z wnioskiem o udostępnienie z ewidencji gruntów i budynków danych dotyczących numeru księgi wieczystej określonej nieruchomości. Jak uzasadniał, jest on ustawowym spadkobiercą poprzedniego właściciela. Z uwagi na to, że nieruchomość wchodzi w skład spadku po zmarłym, w celu stwierdzenia jego praw do działki niezbędne jest przejrzenie dokumentów znajdujących się w aktach księgi wieczystej nieruchomości, której dotyczy niniejszy wniosek. Na tej podstawie wnioskodawca zamierza przeprowadzić postępowanie o dział spadku, do którego zobowiązany jest dołączyć wykaz składników majątkowych wchodzących w skład spadku, w tym wskazać dowody potwierdzające, że nieruchomość była własnością spadkodawcy.

Zarówno starosta, jak i później WINGiK uznali, że dane te mu się nie należą. Musi on bowiem wykazać interes prawny w dostępnie do tej informacji, bo na podstawie numeru księgi wieczystej można z łatwością uzyskać dostęp do danych osobowych właściciela, użytkownika wieczystego czy też uprawnionego do nieruchomości. Tymczasem w tym przypadku tego interesu nie wykazał, bo zarówno w EGiB, jak i w księdze wieczystej jako właściciele przedmiotowej działki figurują inne osoby fizyczne, niż te wymienione w akcie dziedziczenia. Co więcej, spadkodawca nigdy nie figurował w EGiB oraz w księdze wieczystej jako właściciel tej działki.

Obywatel nie zgodził się z tym rozstrzygnięciem i tak sprawa trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu. W wyroku z 28 marca (sygn. akt II SA/Po 1165/17) WSA uznał, że decyzje starosty i WINGiK-a były niesłuszne.

Jak podkreślił sąd, istotą sporu w niniejszej sprawie, choć strony tego nie uwypuklały jako głównego problemu, jest odpowiedź na pytanie, czy numer księgi wieczystej nieruchomości, którego podania żąda skarżący, jest informacją przedmiotową, czy też jest informacją, którą można uznawać za „zawierającą dane podmiotów, o których mowa w art. 20 ust. 2 pkt 1” Prawa geodezyjnego i kartograficznego, a w konsekwencji żądać legitymowania się przez wnioskodawcę interesem prawnym?

WSA zwrócił uwagę, że powyższe zagadnienie było analizowane w wielu wyrokach sądów administracyjnych, choć dotyczyły one różnych stanów faktycznych, najczęściej w kontekście żądań podmiotów zamierzających uzyskać dane o majątku (nieruchomościach) dłużników oraz w kontekście wystąpień formułowanych z powołaniem na przepisy o dostępie do informacji publicznej.

Tymczasem sytuacja faktyczna, jaka występuje w niniejszej sprawie – to jest, gdy wnioskodawca żąda podania numeru księgi wieczystej sprecyzowanej nieruchomości, zarazem relatywizując swe żądanie w odniesieniu do zobiektywizowanej potrzeby – rozważana była tylko w dwóch wyrokach. W obu przypadkach sądy uznawały, że wnioskodawca nie musi wykazywać interesu prawnego i WSA w Poznaniu podziela argumenty podniesione w tych rozstrzygnięciach.

„Warunkiem skuteczności wniosku o wskazanie numeru księgi wieczystej nieruchomości jest jednak konkretne określenie tej nieruchomości przez wskazanie numeru działki lub adresu” – stwierdził sąd. WSA odniósł się także do argumentu WINGiK-a, że na podstawie numeru księgi wieczystej można z łatwością uzyskać dostęp do danych osobowych właściciela czy użytkownika wieczystego nieruchomości. W ocenie sądu tak konstruowana wykładnia jest zbyt daleko idąca i zaprzecza literalnemu brzmieniu ustawy Pgik.

Wyrok jest prawomocny