Oprócz specjalistów z Uniwersytetu Jagiellońskiego w przedsięwzięcie zaangażował się również zespół geodetów, absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Korzystając z tachimetrów, opracowują oni numeryczne modele terenu stanowisk, które wraz ze zdjęciami fotogrametrycznymi staną się podstawą systemu informacji geograficznej.
W Pafos wykorzystywana jest również bezzałogowa maszyna latająca. Wykonuje ona zdjęcia z różnej wysokości pozwalające spojrzeć na teren objęty badaniami z różnej perspektywy i w wysokiej rozdzielczości. Oprócz tego archeologowie wykorzystują takie metody nieinwazyjne, jak impulsy elektryczne czy fale radarowe, co pozwala opracować mapy stanowiska jeszcze przykrytego ziemią
Zdaniem Łukasza Miszka z Zakładu Archeologii Klasycznej UJ nowoczesne technologie dają archeologom wiele możliwości, przede wszystkim w fazie rozpoznania terenowego. –Trzeba jednak pamiętać, że wciąż pełnią one charakter pomocniczy i nie mogą zastąpić udziału samego badacza, jego wiedzy i umiejętności analitycznych – uważa archeolog.