ERS-2 został wystrzelony 21 kwietnia 1995 r. jako kontynuator misji satelity ERS-1, który znalazł się na orbicie w 1991 r. Zakładano, że ERS-1 zostanie zastąpiony przez ERS-2, jednak ten pierwszy pozostał operacyjny aż do 1999 r. Tworzyły one wówczas zestaw dwóch nowoczesnych aparatów dostarczających informacji o lądach, oceanach, atmosferze i pokrywie lodowej Ziemi, a także pomocnych przy monitorowaniu klęsk żywiołowych.
Jak podkreśla Europejska Agencja Kosmiczna, misja ERS zrewolucjonizowała teledetekcję satelitarną. Satelity te jako jedne z pierwszych pokazały możliwości wykorzystania interferometrii radarowej z poziomu orbity, a aparat ERS-2 umożliwił globalny monitoring warstwy ozonowej. Był wykorzystywany także przez polskich naukowców – np. do oceny skutków zeszłorocznej powodzi.
W ciągu swojej misji satelita ten okrążył Ziemię 85 tys. razy, przemierzając 3,8 mld km. Teraz aparat powoli obniża swój pułap, by za około 25 lat spłonąć w atmosferze. ERS-2 ma zostać zastąpiony przez Envisata, a w dalszej perspektywie przez konstelacje Earth Explorer i Sentinel.