powrót

Łukasz Halik

Nowe narzędzie geodety czy zbędny gadżet?

Artykuł recenzowany: Wykorzystanie mobilnego systemu rozszerzonej rzeczywistości w robotach geodezyjnych – wywiad terenowy

Nieustanny rozwój technologiczny oraz postęp w procesie miniaturyzacji sprawiają, że coś, co jeszcze do niedawna kojarzone było z filmami science fiction, dziś na naszych oczach nabiera realnych kształtów. Jednym z takich bytów jest rozszerzona rzeczywis­tość (Augmented Reality), którą najogólniej scharakteryzować można jako system umożliwiający prezentowanie wirtualnych informacji (tekst, grafika, model 3D, wideo bądź audio) nałożonych na obraz świata realnego wyświetlanych na ekranie urządzenia mobilnego. Wszystkie obiekty, które nas otaczają, bez względu na to, czy znajdują się nad, na bądź pod powierzchnią ziemi, posiadają wewnętrzną strukturę, którą definiuje się za pomocą uprzednio zebranych danych. Rozszerzona rzeczywistość pozwala przedstawić pewne wyselekcjonowane, ukryte informacje o obserwowanym obiekcie, niedostępne dla użytkownika na pierwszy rzut oka.

• Historia systemu rozszerzonej rzeczywistości
Przez lata rozszerzona rzeczywistość istniała tylko w sferze koncepcyjnej, była domeną badań odrębnych, lecz wzajemnie uzupełniających się akademickich dziedzin, takich jak inżynieria czy grafika komputerowa. Pierwsze prace nad połączeniem obrazu świata realnego oraz rzeczywistości wirtualnej rozpoczęły się już w latach 60. ubieg­łego wieku. Ivan Sutherland uważany jest za twórcę prototypowego systemu rozszerzonej rzeczywistości będącego rodzajem wyświet­lacza montowanego na głowie (Head Moun­ted Display, HMD). Pozycja wyświetlacza lokalizowana była za pomocą mechanicznego oraz dźwiękowego systemu namierzania. Ze względu na bardzo małą moc obliczeniową ówczesnych komputerów użytkownik widział w czasie rzeczywistym tylko bardzo prosty rysunek szkieletowy wirtualnego obiektu na tle obrazu z kamery wideo...

więcej

powrót