powrót

Adam Linsenbarth

Kolejny krok

Podpisane porozumienie o współpracy między rządem RP a Europejską Agencją Kosmiczną.
Współpraca Polski z Europejską Agencją Kosmiczną trwa już od wielu lat. Pierwsze porozumienie, zawarte w 1994 r., wygasło w roku 1999. Dopiero 24 stycznia br. doszło do podpisania następnego, obejmującego okres kolejnych 5 lat.

O zadaniach istniejącej od 1973 r. Europejskiej Agencji Kosmicznej (European Space Agency – ESA), jej strukturze prawnej i organizacyjnej, informowaliśmy czytelników GEODETY w marcu 2001 r. [„Na drodze do ESA”, A. Linsenbarth – red.]. Obecnie Agencja zrzesza 15 krajów – wszystkie państwa Unii Europejskiej z wyjątkiem Grecji i Luksemburga, a ponadto Norwegię i Szwajcarię. Równocześnie od wielu lat ESA prowadzi politykę włączania również innych państw do realizacji programów badawczych. Wypracowano kilka form takiej współpracy, stanowiących kolejne kroki do pełnego członkostwa. Pierwszym etapem jest podpisanie ramowego porozumienia o współpracy, drugim – udział w pracach ESA w charakterze członka stowarzyszonego, i wreszcie ostatnim – pełne członkostwo. Bywają jednak wyjątki od tej reguły. Przykładem może być Portugalia, która bezpośrednio po etapie porozumienia ramowego wystąpiła z wnioskiem o pełne członkostwo i uzyskała je w roku 2000. Innym przykładem jest Kanada, która – będąc krajem pozaeuropejskim – współpracuje z Agencją na zasadach członka stowarzyszonego.
ESA szczególną uwagę skupia na państwach Europy Środkowej, z którymi nieformalną współpracę nawiązała już w latach osiemdziesiątych, a porozumienia zawarła nieco później: z Węgrami w roku 1991 (przedłużone w 1996 r.), z Rumunią w roku 1994 (wznowione w 1999 r.) oraz z Republiką Czeską w roku 1996. Warto dodać, że w wielu państwach współpracujących z ESA istnieją narodowe agencje kosmiczne. Przykładem może być Węgierska Agencja Kosmiczna i wspomagająca jej działanie Krajowa Rada ds. Przestrzeni Kosmicznej.

Pełna treść artykułu w lutowym wydaniu GEODETY

powrót