O Atlasie podziemia niepodległościowego w Polskim Przeglądzie Kartograficznym

W najnowszym wydaniu kwartalnika „Polski Przegląd Kartograficzny” znalazły się m.in. artykuły o kształceniu kartografów na Uniwersytecie Moskiewskim oraz o problemach redakcyjnych, jakie mieli autorzy „Atlasu polskiego podziemia niepodległościowego”.

Aleksander M. Berlant z Moskiewskiego Państwowego Uniwersytetu im. Łomonosowa przybliżył koncepcję kształcenia kartografów na tamtejszym Wydziale Geografii. Przedstawia m.in. organizację systemu edukacji w tej dziedzinie w Rosji, a także udowadnia, że jedną z zasad uniwersyteckiego wykształcenia geograficzno-kartograficznego jest konserwatyzm. Nie oznacza to jednak rezygnacji z nowych technik i technologii, wprowadzanie nowoczesności powinno się jednak odbywać poprzez rozwijanie „szkół naukowych”.

Krzysztof Kałamucki z Zakładu Kartografii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie zajął się problemami redakcyjnymi i sposobami ich rozwiązania przy opracowywaniu „Atlasu polskiego podziemia niepodległościowego 1944-56”. Omówił zarówno genezę powstania Atlasu i jego strukturę, jak i kłopoty związane doborem map i odpowiednią prezentacją treści kartograficznej.
Dzieło zostało nagrodzone w 2008 r. w konkursie „Książka historyczna roku”. Atlas liczy 660 stron i zawiera 299 map i tysiące danych faktograficznych, a pracowało nad nim przez pięć lat ponad 60 osób.

AB