Indyjska rakieta PSVL-C9 wyniosła w kosmos (28 kwietnia) jednocześnie dziesięć satelitów różnego typu. Głównym ładunkiem rakiety był indyjski aparat Cartosat-2A, wyposażony w aparaturę do rejestrowania obrazów wysokiej rozdzielczości.
690-kilogramowy satelita pozwala na wykonywanie zdjęć o rozdzielczości 1 metra w pasie o szerokości 9,6 km. Na jego pokładzie zainstalowano kamerę umożliwiającą robienie zdjęć panchromatycznych. Cartosat-2A porusza się po orbicie na wysokości 637 km. Centrum kontroli lotu znajduje się w Bangalore, a stacje odbiorcze m.in. w Rosji, Indonezji, Norwegii i na Mauritiusie.
Pozostałymi aparatami umieszczonymi w kosmosie były indyjski minisatelita IMS-1 i osiem nanosatelitów należących do zagranicznych klientów. IMS-1 o wadze 83 kg jest, tak jak Cartosat, produktem ISRO (indyjskiej agencji kosmicznej), w którym zastosowano najnowsze technologie i zminiaturyzowane podsystemy. Na pokładzie zamontowano kamery: multispektralną i hyperspektralną, operujące w paśmie widzialnym i bliskiej podczerwieni. Rozdzielczość pierwszej wynosi 37 m, przy pasie obrazowania 151 km, drugiej – 151 m, a pas rejestracji ma szerokość 130 km (fot. pokryte żółtą folią Cartosat-2A i IMS-1, u dołu nanosatelity).
Łączna waga wszystkich nanosatelitów wyniosła 50 kg. Dwa z nich są produkcji kanadyjskiej, pozostałe zbudowane zostały przez różne jednostki uniwersyteckie (m.in. z Japonii, Holandii, Niemiec, Danii).
nadchodzące wydarzenia
zobacz pozostałe
