O ile w Polsce wielki ruch „Solidarności” i kolejne ekipy rządowe uznawały, że celem strategicznym jest nasze członkostwo w NATO i UE, to na przemiany w Ukrainie decydujący wpływ miała Federacja Rosyjska, która różnymi metodami ingerowała we wszystkie działy gospodarki i życia społecznego, nie pozwalając na wybór własnej przyszłości. Kolejne ukraińskie ekipy rządzące były pod presją Rosji i nie podejmowały zdecydowanych działań na rzecz wstąpienia w struktury zachodnioeuropejskie. Dziś widać wyraźnie, że Federacja Rosyjska jest krajem imperialnym, któremu obce są wszelkie zasady pokojowego współistnienia państw. Należy przypuszczać, że w dalszym ciągu tysiące rozsianych po całym świecie rosyjskich agentów wywołują ferment i kształtują nastroje w wielu krajach, próbując wpływać na ich losy.
• Rozpad bloku komunistycznego
Przemiany polityczne w Europie Środkowej i Wschodniej w drugiej połowie 1989 r. doprowadziły do rozpadu bloku komunistycznego. Polska, kraje nadbałtyckie, Czechy, Słowacja, Węgry, Rumunia i Bułgaria odzyskały swoją suwerenność i rozpoczęły przemiany demokratyczne oraz starania o włączenie w zachodnioeuropejskie struktury polityczne, militarne i gospodarcze. Niemiecka Republika Demokratyczna i Republika Federalna Niemiec połączyły się. Inaczej było na wschód od Bugu. Mimo że dotychczasowe republiki radzieckie, w tym Ukraina, wystąpiły z ZSRR i ogłosiły swoją suwerenność, to dziś po upływie 30 lat od tych wydarzeń faktyczne uzależnienie od Rosji nie zakończyło się. Powstała po rozpadzie ZSRR Federacja Rosyjska nie umie pogodzić się z utratą swoich wpływów, nadal chce decydować o wyborze dróg rozwoju powstałych państw. Putin i jego ekipa dążą do zapanowania nad całym obszarem na wschód od Bugu, obce są im dobrosąsiedzkie stosunki. Zajęcie Krymu i obecna agresja na Ukrainę świadczą o tym, że imperialne zakusy Federacji Rosyjskiej zagrażają nie tylko Europie, ale i światowemu bezpieczeństwu.
Formacje militarne suwerennej Ukrainy na początku przemian politycznych nadal pozostawały uzależnione od kooperacji z Rosją, głównie pod względem zabezpieczenia materiałowo-technicznego (w tym dostaw podzespołów i części zamiennych do większości uzbrojenia i sprzętu wojskowego) oraz szkolenia wysoko wyspecjalizowanych rodzajów wojsk. Większość wyższych stanowisk w armii ukraińskiej zajmowali oficerowie narodowości rosyjskiej przebrani w mundury armii ukraińskiej, którzy nie kryli swoich sympatii do Rosji. Czuwali nad tym, aby Ukraina za mocno nie weszła w struktury zachodnie. Przykładowo, dwóch kolejnych szefów Służby Topograficznej armii Ukrainy było narodowości rosyjskiej. W rozmowach prywatnych nie kryli, że rozpad ZSRR zastał ich na służbie na terenie Ukrainy, tu mieli mieszkania, tu były ich rodziny, dlatego postanowili wstąpić do armii ukraińskiej...
Pełna treść artykułu w kwietniowym wydaniu miesięcznika GEODETA
Drodzy Czytelnicy! By przeciwdziałać hejtowi i dezinformacji, redakcja portalu Geoforum.pl postanowiła zablokować możliwość komentowania wiadomości związanych z rosyjską agresją na Ukrainę
nadchodzące wydarzenia
zobacz pozostałe
