Jest to miedzioryt kolorowany z 1. połowy XVIII wieku. Egzemplarz nosi ślady złożenia przebiegającego pionowo przez środek arkusza, co wskazuje na to, że pierwotnie zamieszczony był w atlasie. Część z dostępnych opisów tej pozycji odnotowuje, iż niektóre z edycji ukazywały się w atlasach wydawanych przez znaną XVIII-wieczną oficynę Matthäusa Seuttera w Augsburgu.
Oryginalność mapy wynika z cech formalnych oraz merytorycznych związanych z prezentowanym tematem. Została wykonana przez rosyjską Carską Akademię Nauk w Petersburgu, choć jednocześnie opracowana po niemiecku – ważnym wówczas języku elit politycznych, kulturalnych i wojskowych Rosji. Aspekt wojskowy wyeksponowano w tytule i sytuacji przedstawionej w treści mapy. Odnosi się ona do wojny prowadzonej w latach 1735–1739 przez Rosję przeciwko Turcji, a więc do jednego z konfliktów wpisujących się w parcie Rosji w kierunku Morza Czarnego w XVIII–XIX w. W jego trakcie do działań antytureckich przystąpiła też Austria.
Podczas kampanii 1736 r., wzmiankowanej w tytule dzieła, armia rosyjska odniosła szereg zwycięstw, m.in. zdobywając na Turkach Azow i pustosząc Krym ze stolicą tatarską Bakczysaraj. Autorami sukcesów stali się znani dowódcy obcego pochodzenia w służbie rosyjskiej, tacy jak feldmarszałek Burkhard Münnich czy generał Piotr Lascy. W treści kartograficznej widoczne są liczne elementy militarne, m.in. twierdze i inne rodzaje fortyfikacji.
Opisane opracowanie kartograficzne w znacznym stopniu zalicza się do poloników, tak ze względu na zobrazowany obszar, jak i będące głównym tematem wydarzenia. Zasięg terytorialny obejmuje obszary między dolnym Dnieprem i Donem oraz północnymi pobrzeżami Morza Czarnego z Krymem, czyli ziemie bądź bezpośrednio sąsiadujące z Rzecząpospolitą, bądź krótko wcześniej lub częściowo nadal leżące w jej granicach i silnie obecne w problematyce przedrozbiorowego państwa polsko-litewskiego.
Dodatkowo wymienione działania militarne powiązane były z równolegle toczącym się innym starciem, tzw. wojną o sukcesję polską (1733–1738), której rezultatem była m.in. porażka Stanisława Leszczyńskiego i objęcie polskiego tronu przez Augusta III Wettina. Przy czym jednym z pretekstów przystąpienia Rosji do wojny Turcją stała się polityczna ingerencja w sprawy Rzeczypospolitej ze strony Imperium Osmańskiego, wspierającego Stanisława Leszczyńskiego wbrew zamiarom Petersburga.
nadchodzące wydarzenia
zobacz pozostałe
