Pierwszym dokumentem pokazującym Półkulę Zachodnią i Pacyfik jako niezależny zbiornik wodny jest mapa z 1507 r. wykonana przez niemieckiego kartografa Martina Waldseemullera. Wkrótce Biblioteka Amerykańskiego Kongresu zaprezentuje ją na specjalnej wystawie.
Zanim Martin Waldseemuller przygotował swoją mapę korzystał z informacji z wypraw Krzysztofa Kolumba i Amerigo Vespucci, a także z innych hiszpańskich i portugalskich źródeł. Niektórzy naukowcy mają jednak pewne wątpliwości dotyczące mapy niemieckiego kartografa. Twierdzą oni, że na podstawie ówczesnych danych nie mógł on stworzyć tak dokładnej mapy, a w szczególności dla obszarów Ameryki Południowej. Nie wiadomo również, dlaczego na późniejszych mapach Waldseemuller przestał używać nazwy „Ameryka”.
Mapę odkryto w 1901 roku w zapomnianej bibliotece w Niemczech. Biblioteka Kongresu USA kupiła ją w 2003 r. za 10 mln dolarów. Cenny zabytek ma wymiary 1,2 x 2,4 m.
nadchodzące wydarzenia
zobacz pozostałe
