Mniej zachodu z formatami w C-Geo

Jak podkreślają twórcy aplikacji, wprawdzie wykonawcy geodezyjni coraz częściej otrzymują z ośrodków dane w formacie GML, jednak pełna wymiana danych w obie strony w tym standardzie jest jeszcze przed nami, a „stare” formaty mają się dobrze. Uwzględniając to, poprawiono więc obsługę SWDE w module importu – dodano możliwość wykorzystania zmiennej KW w raportach, lepiej wyszukujemy i zaznaczamy działki, sygnalizujemy również, czy do otwartej mapy jest już załadowana baza danych EGiB z SWDE.

Dla wymieniających dane z GeoInfo VI uzupełniono zestaw kodów, wprowadono stylizację obiektów ZUD i generowanie etykiet (opisy mapy), a także umożliwiono ich eksport do pliku TNG. Dzięki temu można oddawać do PODGiK-ów kompletne dane, łącznie z redakcją.

Opracowano szablon mapy (Ewmapa.sz) i definicje dla edytora mapy obiektowej (ewmapa.dob) zgodny ze standardową konfiguracją EWMAPY (stosowaną np. w ośrodku w Tomaszowie Mazowieckim i w tych powiatach, gdzie nie przekonwertowano danych do obiektów BDOT500 i GESUT). Dzięki temu można importować dane wektorowe z EWMAPY do modyfikacji, tworzyć nowe elementy mapy zasadniczej przy wsparciu Edytora mapy obiektowej, a także eksportować zmodyfikowaną mapę wektorową.

Jeśli ktoś pracuje już z formatem GML, to dostał właśnie automatyczne generowanie wypełnień skarp podczas importu. Nieco dopieszczeni zostali wykonawcy pracujący w regionach, w których mają do czynienia z TurboEWID-em. Dodano bowiem import obiektów K1 umieszczonych w pliku GML, gdy tworzone są one przez oprogramowanie TurboEWID. Dzięki temu można odczytać wszystkie dane przekazane z PODGiK-u, zarówno te zgodne z instrukcją K1, jak i te z baz BDOT500, GESUT i EGiB. Schematy z rozporządzenia GUGIK w sprawie mapy zasadniczej mają błędy i nie umożliwiają wymiany danych z etykietami, ale ośrodki dokumentacji, które użytkują oprogramowanie TurboEWID, chcą importować takie dane. Dlatego też Softline wprowadził tę opcję, mimo że walidacja pliku GML wówczas nie może być poprawna. Włączono też wyświetlanie i umożliwiono wprowadzanie danych dotyczących sieci GESUT (dane władającego siecią, identyfikatory).

Sporo ułatwień pojawiło się dla osób przygotowujących raporty z pomiaru RTK/RTN. Pokolorowanie poszczególnych stanowisk pomiarowych ułatwia orientację, a w dolnej części okna zestawiane są stanowiska, umożliwiając szybki dostęp do danych. Osoby eliminujące omyłki polubią możliwość grupowej zmiany cech punktów pomiarowych, takich jak baza, data pomiaru, godzina, kod oraz typ punktu. Punkty można przenosić między bazami (stanowiskami), a zaznaczone bazy scalać w jedną. Dodano możliwość prowadzania własnych mimośrodów opartych o punkty pomierzone metodą RTK/RTN, a we wczytanych mimośrodach liniowych umożliwiono odwrócenie kierunku bazy.

Użytkownik wersji podstawowej może kopiować raporty pomiędzy projektami, obliczać i wstawiać na mapę spadki między dwoma punktami, zmieniać czcionkę napisów tylko na warstwach widocznych. Jeśli zdarza się komuś samodzielne projektowanie struktury baz danych podłączanych do obiektów mapy (a zdarza się coraz częściej w związku z koniecznością zasilania różnych systemów informacyjnych), to można teraz edytować, zmieniać nazwy i typy atrybutów w oknie definiowania struktury w bazie danych. Dotychczas, jeśli struktura wymagała zmiany, można było jedynie usunąć definicję danego pola danych i wprowadzić ją od nowa.