Standard ten zapewnia spójny i neutralny technologicznie opis przestrzeni budynków, który może być używany przez twórców aplikacji nawigacyjnych czy platform informatycznych. Ponieważ IndoorGML jest schematem aplikacyjnym standardu OGC Geography Markup Language (GML), umożliwia łatwą integrację systemów zapewniających nawigację wewnątrz budynków oraz w terenie. OGC liczy więc, że będzie on stosowany przez tak różnorodne grono użytkowników, jak: służby ratunkowe czy przez odwiedzających lotniska bądź centra handlowe.
Przemysł powszechnie stosuje już różne standardy OGC odnoszące się do modelowania trójwymiarowej informacji o budynkach. Są to np. CityGML, KML czy IFC. Skupiają się one na zarówno zewnętrznych powierzchniach konstrukcji, jak i na ich pomieszczeniach, ale z punktu widzenia kartograficznego, geometrycznego oraz semantycznego. Tymczasem standard IndoorGML koncentruje się na aspekcie nawigacyjnym.
Zamiast skupiać się na komponentach budynku, takich jak dach czy ściany, IndoorGML zapewnia narzędzia do reprezentacji, w formie komórek, takich przestrzeni, jak pokoje czy korytarze. Połączenia między tymi obiektami (np. drzwi) określone są jako relacje między komórkami. IndoorGML definiuje następujące typy informacji o przestrzeniach wewnątrz budynku:
• kontekst nawigacyjny oraz ograniczenia,
• podziały przestrzeni oraz typy połączeń między tymi przestrzeniami,
• geometryczne oraz semantyczne właściwości przestrzeni oraz połączeń,
• logiczne i metryczne sieci nawigacyjne oraz relacje między nimi.
IndoorGML zapewnia otwarty standard, który w łatwy sposób wspiera zarówno przeglądanie, dostęp, jak i użytkowanie danych, np. na potrzeby tworzenia usług lokalizacyjnych, wyznaczania optymalnych tras, geotagowania, zarządzania majątkiem czy zarządzania kryzysowego. OGC zapowiada, że standard ten będzie dalej rozwijany. Jego nowe wersje mają ułatwić stosowanie tego rozwiązania np. w tworzeniu map dla robotów, zarządzaniu nieruchomościami czy pozycjonowaniu wewnątrz budynków.
nadchodzące wydarzenia
zobacz pozostałe
