Juliusz Kolberg urodził się w 1776 r. w Meklemburgii. W wieku 20 lat ukończył Akademię Budownictwa w Berlinie i przez 10 lat pracował w Generalnej Dyrekcji Budowniczej jako inżynier topograf. W 1806 roku po przegranej przez Prusy wojnie z Francją przeniósł się do Warszawy. W nowo powstałym Księstwie Warszawskim zatrudniono go w Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji na stanowisku inspektora ds. pomiarów. W 1808 roku staraniem Kolberga powstała mapa Księstwa Warszawskiego, która była podstawą do przeprowadzenia podziału kraju na departamenty i powiaty. W 1818 roku – już w czasach Królestwa Polskiego – został generalnym inspektorem miernictwa w Radzie Ogólnej Miernictwa, Budownictwa, Dróg i Spławów przy Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych Królestwa, zaś rok później mianowano go profesorem w katedrze miernictwa na Uniwersytecie Warszawskim.
Juliusz Kolberg jest autorem licznych rozpraw i artykułów na temat pomiarów granic i rozwiązywania zadań pomiarowych. W 1820 roku skonstruował planimetr – „nowe narzędzie do dochodzenia powierzchni płaskich”, a w 1827 roku przyrząd do pomiaru odległości. Swoje najsłynniejsze dzieło – „Atlas Królestwa Polskiego” – stworzył w latach 1826-27. Zawierał on 8 map poszczególnych województw wraz z danymi statystycznymi. W 1829 r. z rąk cara Mikołaja I uzyskał obywatelstwo polskie i tytuł szlachecki. Zmarł w Warszawie 5 listopada 1831 roku.
nadchodzące wydarzenia
zobacz pozostałe
