Przypomnijmy, że przepis ten dotyczy ujawniania w roboczej bazie danych powierzchni działki ewidencyjnej. W ocenie GGK przepis ten należy rozpatrywać w kontekście z § 67 tego rozporządzenia. Wykonawca, który dokonał geodezyjnego pomiaru sytuacyjnego punktu granicznego zgodnie z obecnie obowiązującymi standardami technicznymi określonymi w § 67 ust. 5 rozporządzenia, ma obowiązek obliczyć odchylenie liniowe według wzoru podanego w ust. 7 tej jednostki redakcyjnej rozporządzenia tylko w tym przypadku, gdy poprzedni pomiar tego punktu przedstawiony w dokumentacji zasobu zapewniał wyznaczenie jego położenia z taką samą dokładnością, z jaką wyznaczone zostało jego położenie na podstawie ponownego pomiaru wykonanego przez tego wykonawcę.
Analogiczne podejście należy stosować do przepisów § 68 rozporządzenia. Wykonawca ma obowiązek porównywania pola powierzchni działki ewidencyjnej obliczonego na podstawie wyników jego pomiaru z polem powierzchni tej samej działki ujawnianym w ewidencji gruntów i budynków na podstawie wcześniejszych pomiarów oraz obliczenia dopuszczalnej różnicy między tymi wielkościami według wzoru określonego w § 68 ust. 2 rozporządzenia tylko w tym przypadku, gdy współrzędne punktów granicznych użyte do obu obliczeń tego pola powierzchni cechowały sie tą samą dokładnością.
W praktyce, analizie porównawczej, o której mowa w § 68 ust. 1 i 2 podlegać będą pola powierzchni obliczone na podstawie współrzędnych prostokątnych płaskich, które to współrzędne zostały obliczone na podstawie pomiarów wykonanych: za pomocą ASG-EUPOS lub w oparciu o punkty osnowy geodezyjnej 3 klasy oraz punkty osnowy pomiarowej, założonej zgodnie ze standardami technicznymi określonymi w rozporządzeniu.
Mając powyższe na uwadze, wartość błędu średniego położenia punktu granicznego (mp), o którym mowa w § 68 ust. 2 rozporządzenia, może przybierać wartość:
• 0,10 m w przypadku pomiaru wykonanego za pomocą ASG-EUPOS,
• 0,18 m w przypadku pomiaru wykonanego w oparciu o punkty osnowy geodezyjnej 3 klasy oraz punkty osnowy pomiarowej założonej zgodnie ze standardami technicznymi określonymi w rozporządzeniu.
W przypadku gdy współrzędne punktów granicznych użyte do obliczenia pola powierzchni działki ewidencyjnej cechują się zarówno wartością mp równą 0,10 m, jak i 0,18 m, do obliczenia wartości dp, o której mowa w § 68 ust. 2 rozporządzenia przyjmuje się mp o wartości 0,18 m.
W przypadku, gdy wartość mp dotycząca co najmniej 1 punktu granicznego użytego do obliczenia pola powierzchni działki ewidencyjnej ujawnionego w ewidencji gruntów i budynków przekracza 0,18 m, w roboczej bazie danych utworzonej przez wykonawcę powinno zostać ujawnione pole powierzchni działki ewidencyjnej obliczone przez tego wykonawcę zgodnie z obowiązującymi obecnie standardami technicznymi, bez potrzeby obliczania wartości dp, o której mowa w § 68 ust. 2 rozporządzenia.
Pełna treść stanowiska GGK
