Doktoranci o swoich badaniach

Spotkanie podzielono na 5 sesji referatowych. Pierwsza poświęcona była geodezji satelitarnej i geodezji podstawowej. Rozpoczęła ją prezentacja Moniki Biryło, Katarzyny Pająk i Marcina Uradzińskiego (UWM w Olsztynie) na temat wiarygodności i możliwości wykorzystania serwisów GRACE. Autorzy podjęli w niej próbę sprawdzenia wiarygodności i dokładności anomalii grawimetrycznej wyznaczonej z danych obserwacyjnych satelitów GRACE pozyskanej z serwisu ICGEM. Obliczyli anomalię dla wielu epok pomiarowych i porównali dane z centrów obliczeniowych GFZ, JPL, CSR i DEOS. Punktem odniesienia prawidłowości obliczeń była graniczna wartość dopuszczalnego błędu wyznaczenia anomalii grawimetrycznych zapewniających przeprowadzenie niwelacji precyzyjnej z błędem nie większym niż 0,1 mm zgodnie z Instrukcją Techniczną G-2. W wyniku przeprowadzonych badań autorzy doszli do wniosku, że wykorzystanie serwisów kalkulacyjnych powinno być wykonane ostrożnie i z pełną kontrolą, ponieważ stwierdzono wiele błędów wyznaczenia anomalii grawimetrycznych w przypadku użycia danych z centrum obliczeniowego CSR.

Analizy wpływu centrów fazowych anten GPS oraz ich modeli na dokładność wyznaczania pozycji były tematem referatu autorstwa Katarzyny Stępniak i Marty Krukowskiej (UWM w Olsztynie). Badanie przeprowadzono na 24-metrowej bazie kalibracyjnej zlokalizowanej na terenie Obserwatorium Satelitarnego w Lamkówku. Zbadano 30 egzemplarzy anten GNSS (19 różnych modeli). Analizom poddano niezależne centra fazowe wyznaczone dla obu podstawowych częstotliwości systemu GPS – L1 oraz L2. Zbadano modele centrów fazowych dostarczane zarówno przez służbę IGS, jak i NGS. Badania pokazały, że modele IGS oraz NGS dla niektórych typów anten są wciąż niedoskonałe i mogą charakteryzować się stałym błędem sięgającym nawet 5 mm dla składowych horyzontalnych oraz do 25 mm dla składowej wysokościowej.

Łukasz Borowski (AGH w Krakowie) mówił z kolei o wyznaczaniu wysokości normalnych stacji referencyjnych ASG-EUPOS na przykładzie stacji KRAW. Przedstawił m.in. pośrednie metody określania tych wysokości polegające na wykorzystaniu: modelu quasigeoid (Geoida Niwelacyjna 2001) oraz pomiarów geodezyjnych (GNSS, niwelacja precyzyjna). Tematem wystąpienia Tomasza Hadasia (UP we Wrocławiu) było pozycjonowanie PPP (Precise Point Positioning) z wykorzystaniem produktów atmosferycznych. Tematyka badań wynikała z udziału w projekcie ASG+ i związana jest z opracowaniem systemów zasilania danymi modułów ultraszybkiego pozycjonowania GNSS – POZGEO 2 i NAWGEO P. Badania przedstawiają wpływ zastosowania różnych modeli opóźnienia troposferycznego na dokładność pozycjonowania odbiornika metodą PPP oraz czas jego inicjalizacji w porównaniu do rozwiązania, w którym opóźnienie troposferyczne jest parametrem estymowanym.

Kolejne sesje referatowe będą dotyczyły: katastru i gospodarki nieruchomościami oraz kartografii, a także systemów informacji przestrzennej. Zaplanowano również sesję posterową. Na jutro przewidziano z kolei dwie sesje dotyczące fotogrametrii i teledetekcji oraz geodezji inżynieryjnej.

Nad merytorycznym poziomem spotkania czuwa komitet naukowy, któremu przewodniczy prof. Ireneusz Winnicki, a w jego skład wchodzą m.in. uczestniczący w dzisiejszych obradach: dr hab. Mariusz Figurski (wiceprzewodniczący), profesorowie Wojciech Pachelski i Romuald Kaczyński, dr hab. Karol Szeliga, dr hab. Elżbieta Bielecka, dr hab. Jerzy Butowtt oraz dr Marek Baranowski.