powrót

Aleksandra Bujakiewicz

W rytmie kongresów ISPRS

Jeszcze o profesorze Zbigniewie Sitku (1928–2022). Profesor Zbigniew Sitek znany był w kraju i na świecie ze swojej szerokiej działalności naukowej, dydaktycznej i społecznej (więcej w GEODECIE 4/2022). Nasze ścieżki krzyżowały się wielokrotnie na przestrzeni kilkudziesięciu lat i tak się składa, że często poza granicami kraju.

W latach 1965–1980 profesor Sitek miał bliskie zawodowe kontakty z profesorem Marianem Brunonem Piaseckim, docentem Januszem Wapińskim i docentem Wacławem Sztompke. W związku z tym często odwiedzał Katedrę Fotogrametrii Politechniki Warszawskiej, gdzie zresztą była także prowadzona przez Wydział Geodezji i Kartografii jego rozprawa habilitacyjna. W kolejnych latach Andrzej Majde, Leo­nard Pęczek i ja – jako młodzi pracownicy naukowo-dydaktyczni tej Katedry – uzyskiwaliśmy stopnie doktora i doktora habilitowanego. Profesor Sitek był recen­zentem większości naszych dokonań naukowych. Ciekawostką jest, że podczas wizyt Profesora w Warszawie pomagałam mu czasem w całkiem innych sprawach. Służyłam na przykład wsparciem... przy wyborze kreacji, które kupował swojej żonie w sklepach „Telimeny” lub „Mody Polskiej”.

• Kanadyjskimi śladami

Na przełomie lat 1974 i 1975 byłam na półrocznym stażu naukowym w Sekcji Fotogrametrycznej National Research Council w Ottawie, kierowanej przez sławnego w świecie fotogrametrę, wybitnego naukowca i organizatora polskiego pochodzenia, doktora inż. Teodora Blachuta. Spotykałam tam wielu naukowców z różnych krajów, którzy współpracowali z prof. Sitkiem w trakcie jego pobytu na stażu naukowym w NRC (1963–1965) oraz ponownie jako visiting professor (1972). Zarówno doktor Blachut, jak i pracownicy z jego zespołu wyrażali wiele pozytywnych opinii na temat badań, które Profesor wykonywał m.in. w zakresie ortofotografii i stereoortofotografii. Tak się złożyło, że wynajmowałam w Ottawie mieszkanie u państwa Wandy i Jerzego Samolewiczów, gdzie wcześniej podczas swojego pobytu mieszkał także profesor Sitek. Dzięki nim zarówno on, jak i ja mogliśmy poznać wspaniałą i przyjazną nam Polonię kanadyjską...

powrót