powrót

Jerzy Ostrowski

Kamienie milowe w kartografii

XXVI Ogólnopolska Konferencja Historyków Kartografii (Warszawa, 13-14 września).

Wydarzenia lub dzieła, które znacząco wpłynęły na rozwój wybranej dziedziny działalności ludzkiej, zapoczątkowały jego kolejne etapy lub je podsumowały, określa się mianem kamieni milowych. Ich wskazanie w dziejach światowej i polskiej kartografii postawili sobie za cel inicjatorzy XXVI Ogólnopolskiej Konferencji Historyków Kartografii.

Tematyka obrad była bardzo zróżnicowana: od rozwoju podstaw geodezyjnych i metod kartowania, przez ocenę wybranych ważnych dzieł i wydarzeń, po udostępnienie zbiorów kartograficznych. Sesję wprowadzającą wypełniły dwa przeglądowe referaty: prof. Wiesławy Żyszkowskiej (Uniwersytet Wrocławski) o kamieniach milowych w kartografii europejskiej od starożytności po drugą połowę XX wieku oraz Jerzego Ostrowskiego (Zespół Historii Kartografii przy Instytucie Historii Nauki PAN) o najbardziej znaczących dziełach polskiego piśmiennictwa poświęconego historii kartografii na czele z fundamentalną pracą Karola Buczka „Dzieje kartografii polskiej od XV do XVIII wieku”.

Następnie zajęto się już bardziej szczegółowo konkretnymi innowacjami, osobami i dziełami, z zachowaniem na ogół porządku chronologicznego. Zaczęto od ważnej epoki renesansu, której wkład w rozwój map, a zwłaszcza atlasów geograficznych, omówiła Lucyna Szaniawska (Biblioteka Narodowa). Tego samego okresu, ale w ujęciu regionalnym, dotyczyły referaty o pierwszych nowożytnych mapach Śląska i Pomorza, o pracach wybitnego gdańszczanina Wilhelma Hondiusa oraz wybiegające już w następne stulecia rozwojowe ujęcie okoliczności powstawania planów miast w przedroz­biorowej Rzeczypospolitej zreferowane przez Jarosława Łuczyńskiego (Toruń)...

Pełna treść artykułu w październikowym wydaniu GEODETY

powrót